Oude traditie in kleed
cultuur het marktplein ontstaan. Men
bouwde er de eerste kapel, die later
kerk zou worden en op het plein zelf,
waar de bebouwing, zoals oude pren
ten nog duidelijk laten zien, volgens
een eenvoudige en schone orde was
geregeld, kwam het stadhuis te staan
als symbool van verworven zelfstan
digheid.
Hadden bestuur, handel en geestelijk
leven hun vaste punten aan deze zijde,
hoe anders was het aan de overkant
van de tussen z'n kaden geklemde
Schie, waar aanvankelijk de haring
buizen hun lading naar de schuren
brachten en later de wevers achter
hun getouwen stonden. De volders
sloegen er het ruwdoek tot laken en
weer later bouwden er de „corewijn-
stokers" hun branderijen en moute
rijen. Na hen zouden tenslotte de
distillateurs komen om er het Vocht te
stoken dat de naam van de stad door
de wereld zou brengen.
Een bijzondere plek in deze histo
rische industriewijk is zonder twijfel
de strook, die begrensd wordt door
Schie, Vijgensteeg, Groenweegje en
St. Anna Zusterstraat. Op de hoek
van Schie en Vijgensteeg was nog in
het begin van deze eeuw een kapitale
mouterij in vol bedrijf. Meer dan
honderd jaar achtereen werd er de
mout, onontbeerlijke grondstof van
de jenever, gefabriceerd.
Op de tegenoverliggende hoek aan
de Schie, welk gedeelte als Koning
straat bekend stond, was een heren
huis te vinden. De overige straat-
wanden werden ingenomen door bran
derijgevels, waarachter het geheim
zinnige proces van het vergisten der
granen tot moutwijn, zich voltrok.
Hier en daar waren de brandcrijgevels
onderbroken door een keukenwoninkje.
De grote crisis in de branderij-
industrie deed aan het begin van deze
eeuw de bedrijven vol werkzaamheid
verkommeren tot weinig meer dan
ruïnes. Van die eertijds zo imposante
Zo toont Wenneker zich voortaan aan de
voorbijganger in het hartje van de oude stad
Het stukje Schiedam achter de
Schie is altijd een merkwaardig gebied
geweest, waar in de eerste plaats de
nijverheid een plaats vond en waar de
resterende brokjes grond werden op
gevuld met de schamele woningen
van hen, die in de stedelijke industrie
hun brood verdienden. Een merk
waardig stadsdeel, jazeker, want hoe
veel er ook mocht veranderen langs
de boorden van de rustig en vredig
stromende Schie, niets heeft het beeld,
zoals het eeuwen geleden door de
waterbouwkundige en economische
omstandigheden werd bepaald, kun
nen veranderen. Eerst onze tijd moest
komen om de evolutie te doorbreken
en de vaste hand van de sanering
nieuwe lijnen te doen trekken tussen
Schie en Noordvest. Open riolen ver
dwenen, nieuwe straten kwamen tot
stand. Het was het sein tot een ver
nieuwing, die zich ter plaatse nu ook
reeds in de bebouwing toont.
Aan de Oostelijke oever van de
Schie is naar middeleeuwse stedelijke
