DIT 5 DAT 9 en nog ivat
MEEMWAARS VAN
J
383
T\E bouwkosten van nieuwe woningen,
ook al betitelt men deze nog als
arbeiderswoningen, zijn zodanig geste
gen dat voor de gezinnen, die hierin een
(nieuwe of vaak eerste) eigen haard vin
den, de huren een belasting vormen, die
men slechts met moeite opbrengt, 't Is
minder een kwestie van woningbeleid dan
wel het gevolg van hogere rentevoet e.d.
Toen de begroting voor 1954 in de Raad
behandeld werd, kon de wethouder met
een eenvoudig rekensommetje aantonen
dat het allemaal precies klopte. De be
woners van „de hongerput" zoals de
volksmond de nieuwbouw in Nieuwland
in de gegeven omstandigheden aangeeft,
zullen er ook geen speld tussen hebben
gekregen. Wellicht dat ze wat hoop mo
gen putten uit het overleg dat nu nog
bezig is en waaruit misschien een extra
overheidsbijdrage en daardoor een wat
lagere huur tevoorschijn komt. Hoe dat
ook uitvalt, er moet toch verder worden
gebouwd, 't Laatste nieuws was een
nieuw bouwcontingent van 200 wonin
gen, waarmee een bedrag van zo'n drie
millioen gemoeid zal zijn.
7EERTIG jaar kennen we nu al
Diaconessenarbeid in Schiedam,
't Werd aanleiding tot een feestelijke her
denking, waar het ook aan officiële
belangstelling niet ontbrak. Iets verderop
aan de Lange Haven zetelt de muziek
school van Toonkunst, waarvan we de
ouderdom nu niet precies durven schat
ten, maar die in ieder geval ook al een
paar jaartjes meeloopt. Heel wat Schie-
dammertjes, die ondertussen tot Schie
dammers zijn opgegroeid, hebben er de
eerste vingeroefeningen gedaan en ge
nieten nu nog van het muziekonderwijs
dat daar gegeven wordt. Er waren fi
nanciële moeilijkheden, die het voort
bestaan van de muziekschool van Toon
kunst op losse schroeven zetten. Geluk
kig zagen Gemeentebestuur en Raad het
gevaar in en behoedden dit voor het cul
turele leven ongetwijfeld belangrijke in
stituut voorlopig voor de ondergang door
het verstrekken van een voorschot. In
samenwerking met de Schiedainse Ge
meenschap zal nu de kwestie in breed
verband worden bekeken. De bedoeling
is te komen tot een regeling, waardoor
het voortbestaan van de muziekschool
wordt gewaarborgd.
rpWEE Schiedammers, werkzaam op
een geheel verschillend terrein, ver
dwenen vrij plotseling uit onze stedelijke
gemeenschap. Op 73-jarige leeftijd stierf
de heer Willy Wilton, de laatste zoon
van de stichter van de grote scheepswerf,
die nu aan de Vlaardingerdijk dagelijks
meer dan zevenduizend mensen werk geeft.
Zelf tot voor kort directeur van de N.V.
Wilton-Fijenoord had de overledene zich
in brede kring grote bekendheid verwor
ven. Niet minder vermaard was de heer
J. K. Dominicus, die 83 jaar oud werd.
Lange tijd was hij tuinarchitect van de
gemeente Schiedam. Hij werd de ontwer
per van het nu al bijna weer door de in
dustrie opgeslokte Stcrrebos, het Volks
park en het Julianapark. Al deze groot
scheepse plantsoenwerken werden ook
onder zijn leiding uitgevoerd. Het waren
even zovele voorbeelden van nieuwe op
vattingen in de parkaanleg. In betrek
kelijk korte tijd moest het Sterrebos vol
groeid zijn om als recreatiegebied voor
heel Schiedam te dienen. In het Volkspark,
dat zelfs een voorbeeld werd voor een
vermaard park als het Amsterdamse Bos,
kwam voor het eerst de aanpassing van
het park aan de nieuwe recreatiebehoef
ten speel- en ligweiden - tot uiting.
Hoewel ondertussen alweer achterhaald
door nieuwe vormen, mag het Juliana
park als sierpark z'n naam nog steeds
met ere dragen. In de vooroorlogse jaren
had het deskundige en minder deskun
dige belangstelling van ver buiten Schie
dam.
/"AVER scholen in Nieuwland valt el-
ders in dit nummer wel het een en
ander te lezen, maar het mag hier nog
wel even gememoreerd worden dat de
heer A. Hukshorn, hoofd van de Klaas
de Vriesschool A in dat andere stadsdeel
dat Gorzen heet, zijn veertigjarig jubi
leum vierde. In de H.B.S.-kring werd
heel wat aandacht besteed aan het gou
den jubileum van de schoolvereniging
„Onder Ons". Het was aanleiding voor
velen die er nu nog en ook die er vroeger
bij waren betrokken, om voor een re
ceptie bij elkaar te komen in het oude
schoolgebouw aan de Overschiesestraat.
De ouders, wier kinderen hun weetje
opdoen in de Comenius B-school aan de
Singel, konden hun vragen over het ver-
nieuwingsonderwijs dat daar nu alweer
Uit het ,,Mus" vertaald door Sebastiaan
H.M. de Koningin is in de stad ge
weest. Misschien is het toevallig, maar
ze hebben op de Admiraal de Ruyter-
straat, waar H.M. langs zou komen,
gauu- allemaal nieuwe boompjes geplant,
als je die stakige slungeltjes tenminste
nu al zo noemen kan. Het Koemarkt
plein heeft een grote beurt gehad, het
hekwerk rond de ruïne van Mathenesse
is eens lekkertjes opgeknapt en het oude
stadhuis op de grote Markt is hals-over-
kop van alle kanten gerestaureerd.
„Nou," zei Jan„dat is toch
zeker heel gewóón. Als jij bericht krijgt
dat je Moeder op visite komt poets je
toch ook het hele huis. Dan leg je overal
schone pluisjes neer en gaan de kinderen
in bad?"
„En als ik zo eens rond kijk," sjilpte
hij venijnig.„dan wordt het hoog
tijd dat ze weer eens komt
Nou zegIk heb eens eventjes
diep adem gehaald en hem een kwartier
lang uit-gekwetterd dat de buren ervan
kwamen kijken.
Enfin, dat is allemaal weer óver. Wij
zijn samen achter het paard van Sint
Nicolaas aangeweest en hebben nog eens
ouderwets gesmuld! Het gebeurt tegen
woordig niet veel dat je een heuselijk
paard op straat ziet....
En al die pepernoot-, speculaas- en
taa:-taai-kruimels
We kunnen er voorlopig weer een hele
tijd tegen!
O ja, en we zijn verrold Ons
V. V. V.-huisje is bij het Postkantoor
komen te staan, vlak onder de bomen
waar vroeger die nare reigers zaten.
Kwiekje Bef ként ons niet meer als
we haar tegenkomen. Die is dat nieuwe
stadhuis in de bol geslagen. Zij heeft
nu alluresdenkt minstens dat ze
een sijs of een kanarie is. Straks laat
ze zich nog inschrijven voor de tentoon
stelling van klein pluimvee. Je moet
je maar wat verbeelden
