Stichting Wfttuurbeschertning Schieftanise Geniecnschnp
Zwerftochten floor Joegro-Slavië
432
„Dit technische tekenen noemde men natuurtekenen en
later „de oefening van oog en hand". Het tekenen als oefening
van oog en hand.Wiens oog en hand? Men was het subject
vergeten. Toen mij tekenwerk uit deze jaren onder ogen
kwam van de „volmaakte tekenaar", was de perfectie zó
ijzig en de tekening zó vol met details en tevens zo ijzig
leeg als een 19de ccuws gietijzeren stationsgebouw op een
Zondagochtend.
Men heeft de deformatie in de kindertekening geconsta
teerd en men vindt ze in de moderne kunst en noemde dit
een symptoom van verwording en men verweet de tekenaar
of schilder gebrek aan eerbied t.a.v. de Schepper en het
geschapene. Bestaat er echter iets meer absurds dan te be
ginnen met de training van oog en hand, zonder de ziels-
ontwikkeling ook maar enige aandacht te schenken?
Moet men dan niets doen en alleen maar laten gaan? Het
kind vraagt hoe het moet. Indien men dan een rijtje voor
beelden geeft, zo geeft men het stenen voor brood. Het vraagt:
„Hoe moet ik het doen?" En dan meen ik, dat de houding
van de leraar gesymboliseerd wordt in de vraag van dat
jongetje, dat bemerkt, dat gijn moeder iets zoekt, en zegt:
„Mag ik je helpen vinden"?"
Tot zover Prof. v. d. Wgal. Betoogd werd de noodzakelijk
heid van een opvoeding waarbij de persoonlijke, voor het
kind meest hanteerbare elementen behouden blijven en tot
wasdom kunnen komen. Indien het kind geperst wordt in
een van buiten opgelegde vorm en genoopt is het gevoelsleven
te onderdrukken, dan wordt afbreuk gedaan aan de vorming
tot een harmonische persoonlijkheid. Waarin kan het gevoel
in gebonden vorm zich beter uiten dan in muziek, in klei,
in verf of in de dans? Er leeft in het kind dat wonderlijke
fenomeen, die oerdrang om zich in een teken, een krabbel,
in een lijn en een kleurvlek te uitenhet is de mens ingeschapen.
Het levensblije, het angstige, het stille, het luidruchtige,
of het timide kind grijpt naar penseel en kleur, of naar de
klei, die het wordt voorgezet. En door een handje, dat
Ken doorkijkje door
een venster ergens
in de stad. Om het
direct maarte verklap
pen, het plaatje werd
genomen in het
Stedelijk Museum,
waar in de loop van
de jaren heel wat
bezoekers hun rond
wandeling onderbra
ken om het pittoreske
uitzicht in zich op
te nemen. „Kaat",
een van de twee beel
den boven de ingang
van het Weeshuis der
Hervormden aan de
Lange A chterueg, laat
zich deze verre belang
stelling blozend welge
vallen.
gevoelig tast, komen de kleuren, de lijnen en de vormen
groeiend uit een innerlijke wereld vol mysterie.
Voor de aesthetisch voelende valt er veel te bewonderei
op de expositie in het Stedelijk Museum, waar in de beneden
zaal Schiedam op uitstekende wijze vertegenwoordigd is
Het is echter jammer, dat dit peil zeker niet voor elke Schie
damse school representatief is! De leek zal versteld staai
van de scheppingsdrang, terwijl de psycholoog meer dan wie
ook zal beseffen, dat het verruimde inzicht een grote verant
woordelijkheid legt op allen, die nauw betrokken zijn bij
opvoeding en onderwijs.
ALBERT SLOT.
lezing door Simon de Waard, met vertoning van kleurenfilms en -lichtbeelden.
Dinsdag 16 Maart, gebouw „Irene", Nieuwe Haven 155.
Toegangsprijs f 0,50. Kaarten verkrijgbaar: S.G.-Bureau Plantage
In 1953 heb ik het voorrecht gehad zes weken te kunnen rondtrekken in
het land van Tito. De bedoeling was daar naar vogelgebieden te zoeken, maar
helaas bleek Joego-Slavië geen vogelland te zijn zoals bijv. Nederland er wèl
een is. Maar al hebben we er dan niet zoveel vogels waargenomen, er
waren zoveel andere mooie en interessante dingen te zien, dat wij geen
spijt hebben gehad van onze verre en dikwijls primitieve reis.
Het is de bedoeling u op 16 Maart een indruk te geven van
het land, d.w.z. van de verschillende landschappen, iets van de
flora en de vogelfauna, terwijl daarnaast ook aandacht besteed
zal worden aan steden en dorpen en aan de mensen die er wonen,
vooral in Macedonië, dat meer nog dan de vijf andere republieken
van Joego-Slavië een smeltkroes is van allerlei volken en rassen.
We bezoeken zowel het primitieve achterland als het geci
viliseerde kustgebied, waar de sfeer van de Balkan reeds sterk
vermengd is met Westerse invloeden. Zo maken we kennis met
land en volk op onze reis door de liefelijke en woeste, onbedorven
en grootse landschappen van Joego-Slavië.
SIMON DE WAARD
