J
MEEMWAARS VAN
87
organist van het Passage-Theater, terug
uit het Schiedamse leven. Voortaan be
speelt hij Amerikaanse orgels bij onze
grootste Benelux-partner. Het is een groots
afscheid geworden, met een eivolle bioscoop
zaal, met tal van sprekers, w.o. burge
meester Peek, en ettelijke goede wensen
voor de toekomst van de man, die wij na
zoveel Schiedamse jaren gerust „onze Joop"
mogen noemen.
Wie óók vertrokken, maar dan voorgoed,
dat waren de muggen, die nabij de werf
Gusto enkele weken achtereen de gehele
buurt terroriseerden. Na veel pijn en lang
zoeken ontdekte men de muggen-woonstee,
die zich bleek te bevinden in een vochtige
kelder van de scheepswerf. Om even in
die buurt te blijven, aan de Buitenhaven
weg, waar de nieuwe kademuren ons nog
weer eens een zware financiële belasting
voor de gemeente voor ogen toverden,
verrees de zoveelste fabriekshal van de
metaalbuizenfabriek „Excelsior". De direc
teur-generaal van de Energievoorziening
was ervoor naar onze stad gekomen
met tal van vooraanstaande figuren
uit het bedrijfsleven. De opening viel samen
met het 35-jarig jubileum van president-
directeur Bamberger, die heel wat handen
heeft moeten drukken. Zo vertrouwd het
gezicht van de heer Bamberger ons is, zo
onbekend was ons Dr. S. Blankert, de
nieuwe leraar Oude Talen aan het Stedelijk
Gymnasium, die tevens als conrector zal
optreden. Tot dusver was Dr. Blankert
rector van het Sncker gymnsiaum.
De plaats van de vertrokken heer
G. van der Vlies (C.H.U.) zal in de Raad
worden ingenomen door de heer W. Kok.
Het werd een wisseling, die buiten de raads
zaal weinig opviel. Niet zo echter het ver
trek van de heer P. Kloosterman, hoofd
van de Kon. Wilhelminaschool, die in
„Irene" een speciale afscheidsavond zag
belegd, waarbij een grote schare vanuit
en van buiten het Prot.-Chr. onderwijs aan
wezig was om deze stadgenoot nog eens te
vertellen hoezeer men hem hier hoogachtte
en vriendschap toedroeg. De heer Klooster
man is ondertussen veranderd in Ds. Kloos
terman, die als woonplaats Kloetinge (Zld.)
heeft. Voorgoed verdwenen is ook lijn 8
van de Rotterdamse Electrische Tram.
(Vervolg van pag. 84)
Over de vraag of uitgifte van grond in
erfpacht dan wel verkoop vestiging van
meerdere, ook grotere, industrieën zou be
vorderen, bleven in de boezem der vereni
ging de meningen verdeeld.
Ook werd nog een met foto's verluchte
brochure over Schiedam uitgegeven.
Volbrachte taak
Al met al kon in 1907 worden geconsta
teerd, dat de meeste ongebruikte bedrijfs
panden bijna alle in andere handen waren
overgegaan; de aandacht van de nijverheid
op Schiedam was gevestigd; de panden in
Schiedam in verkoopwaarde waren ge
stegen tot een natuurlijke hoogte; weer
hypotheek op panden verkrijgbaar was,
hetgeen voordien niet het geval was. Her
stel van vertrouwen dus. Verder: toename
van de bevolking door vestiging der boven
bedoelde industrieën, waardoor de omzet
der neringdoenden werd verhoogd; terug
gang der werkloosheid.
Hoewel de vereniging op het standpunt
stond, dat dit alles zeker niet uitsluitend
aan haar activiteit te danken was, mocht
toch als bewezen worden geacht, dat haar
aandeel in de omschakeling en de opleving
zeer beduidend was geweest, vooral in de
zin van het opzoeken en leggen van con
tacten.
Hoe valt echter hiermee te rijmen de
gestadige achteruitgang in ledental van
472 tot 184 zodat reeds in Augustus
1908 het eerste bestuursvoorstel tot ont
binding werd gedaan?
De directeur verklaarde zulks o.a. aldus:
„De vereniging wint aan sympathie, doch
verliest aan leden. Nu de meeste panden
bijna alle in andere handen zijn overgegaan,
spreekt ons werken niet meer zo recht
streeks tot het publiek, waardoor de be
langstelling is verflauwd." M.a.w.: door
wederopbloei der zaken in de gemeente
hadden vele ingezetenen niet meer dat
belang bij de vereniging als in het begin.
Nadat nog enige pogingen waren gedaan
de vereniging nieuw leven in te blazen,
o.a. door een verzoek aan de Raad de
subsidie te verhogen van f1300,tot
f 2000,hetwelk door de Raad werd af
gewezen, viel op 25 Jan. 1910 het defini
tieve besluit tot liquidatie.
Wanneer men zich verdiept in de ge
schiedenis van deze vereniging, rijst toch
onwillekeurig de vraag of het Stadsbestuur
en de Raad uit die jaren, ondanks de her
haaldelijk verleende subsidie, zich wel vol
doende bewust zijn geweest van de meer
dere mogelijkheden, die in het werken van
een dusdanige vereniging verborgen waren.
Hebben dat Bestuur en die Raad niet meer
achter de ontwikkeling aangelopen inplaats
van die krachtiger te leiden en te stimu
leren?
Hoe het echter zij, de vereniging „Schie
dam Vooruit" heeft in de jaren van haar
bestaan niet onbelangrijke diensten be
wezen aan de economische opbloei van
onze stad.
B. KEDDE.
V-tVvJv
Uit het „Mus" vertaald door Sebastiaan
Pluisje Grauw weet overal alles van.
„Ze zit meer op straat dan in haar
huishoudenzegt Jandie Pluisje
eigenlijk nogal ordinairderig vindt.
„Die Plantasiesnebbelt Pluis„Das
een ding uit de ouwe doos. Van toen de
mannen nog snorre droege en hoge zijes.
Toen werd er door de jonge mense nog
gedrenteld mot je nou es om komme
tis allemaal swing„en mot je die
bome zien niks as stukkies vermolmd
schors en dan die gekke slootjes langs
de kantneeasseme nou van Schie
dam een stad van alluurders zeg ik
het goed wille makedan zal toch
eerst die Plantasie es een verjongings
kuur motte ondergaandat vin ik der
nou maar van."
Laat die malle Pluis het nou niet
eens zo gek uitgedacht hebbenl
Der schijnt een verschrikkelijk ge
leerde meneer geweest te zijneen soort
boomkundigeen die zei ook het is
niet veel meer met die PlantageDe
struiken gaan er uitde bomen worden
verwijderdbehalve de paar die nog
goed zijn en verders wordt er een aller-
vrindelijkst park van gemaakt. Met
speelplaatsen voor de kinderen en ge
makkelijke bankies voor de opaas. „Ze
motte met der tijd meegaan" orakelde
Pluisje eigenwijs Al ist dan
misschien wel sneu voor al de herin-
neringe die der anplakken want
vroegermussen nog er eis an toe
der is wat afgekuierd daar hoor Ik
heb het van een vrindje van me die
onder het dak van het archief woont.
Die heb ouwe plaatjes gezien met al die
snorren weet je wel en dames met
zeventien rokken over elkaarhelemaal
tot op der schoene.... Stijve prentenjo
niet tegelove dat ze an de man kwamenl"
Enfindat gaat nu allemaal vlotter
worden.
