Nederlands groolste schip (44.000 ton) ging in Schiedam van de helling
177
Op de 20ste November van dit jaar aanschouwden 20.000
toeschouwers in spanning, hoe 12000 ton staal na het breken van
de traditionele champagnefles, in een tempo, dat ieder die het
zag verbaasde, van zijn verankerde plaats op de wal in de Maas
schoof. Voor Schiedam en dan in het bijzonder voor de werf
Wilton-Fijenoord, was het dè 'dag van de „Willem Barendsz. 11".
Tal van prominente figuren, zoals dat in het dagblad-jargon
pleegt te heten, waren ervoor naar onze stad gekomen. De toe
gangsweg naar Wilton-Fijenoord had voor enkele Zaterdag-
middagse uren het karakter van de spreekwoordelijke Kalver-
straat aangenomen. Maar goed, de politie heeft die verwachte,
maar toch ook weer overrompelende drukte kunnen verwerken
en de pas geasfalteerde B.K.-laan was er een hechte steun bij.
Hoe vertrouwd, bijna hadden we in overmoed alledaags ge
zegd, in onze stad het gezicht van een naar de rivier glijdend
schip mag zijn, toch is het altijd weer een gebeurtenis, die de no
dige belangstelling weet te trekken.
,,'n Nuchter volk", pleegt men van het ras der scheepsbou
wers te zeggen en daar is geen woord Frans bij. Maar wie op zo'n
moment, als de laatste klink met hol geluid wegspringt, tussen
hen staat, wordt toch deelgenoot van een korte ontroering als
daar het werk van maanden de waterdoop ondergaat. Wie zijn
er niet aan te pas gekomen: reders, financiers, constructeurs,
tekenaars en tenslotte die duizenden werkers van de werf, die
met hun handen de plannen tot een levende, indrukwekkende
werkelijkheid maakten....
Zoals te doen gebruikelijk is, waren er de talrijke goede
woorden na afloop, waaraan die van minister Mansholt, wiens
echtgenote de doop verrichtte, een bijzonder cachet verleenden.
Op de rivier hadden de sleepboten de stuurloze kolos ondertussen
naar de kade gesleept, waar men alweer gereed stond om de
volgende phase, de afbouw, in te luiden. Want zo'n scheepswerf
is een rusteloos bedrijf, waar de ontroering van het ogenblik
niet lang na blijft werken, maar zo vlug mogelijk weer wordt
opgeborgen. Nederland wacht immers op de „Willem Barendsz. II"
en bij Wilton-Fijenoord in Schiedam wordt dat door iedereen
ten volle beseft!
De cre-tribune tijdens de stapelloop van de Willem
Barendsz. Op de voorgrond v.l.n.rir. J. E.
Woltjer, directeur van Wilton* Fijenoord, mevr. Mans-
holt-Postel, minister S. L. Mansholtde heer S.
van Westoudste directeur van Wilton-Fijenoord en
de heer A. Warnderink Vinkedirecteur van Vinke
en Co, de onderneming, die de directie voert voor
de Nederlandscke Maatschappij voor Walvisvaart
