229 wij de op hoog peil gehouden concerten en toneeluitvoeringen voor leden en huisgenoten vernielden. Hoogtepunt in 1906-1908 Na dit algemeen overzicht weer even terug naar de eerste jaren na de oprichting. Reeds spoedig, n.l. in 1899, werd het gebouw aan de Lange Haven 55 te klein voor de groeiende vereniging. Met behulp van financieel krachtige vrienden en van de leden gelukte het eindelijk een ruimer onderdak te vinden. Op 4 December 1902 kon het ruime woonhuis aan de Lange Haven 131 worden aange kocht. De boven geschetste activiteit op zo breed terrein was in de beperkte ruimte der eerste jaren niet mogelijk geweest. Het hoogtepunt van het werken der vereniging lag wel in de jaren 1906-1908; het ledental bewoog zich toen rond de 1000. Daarna ging het in dalende lijn. Een typerende graadmeter met betrekking tot het bereikte peil der culturele ontwikkeling van b**eder lagen der bevolking in die tijd dat wij in die jaren ook elders ontmoeten was wel het snel afnemen van de belangstelling voor concerten op hoger niveau na een eerste kennismaking. De belangstelling voor goed toneel, hoewel ook afnemend doch dit vrijwel zeker door concurrentie van een andere grote culturele vereniging in die jaren bhef beduidend groter. In het jaarverslag over 1912 kwam het bestuur tot de erkenning dat „de bedoeling van art. 2. (van de statuten): verbroedering door verkeer der standen onderling niet tot zijn recht (was) gekomen".... het grootste deel der leden alleen maar wilde profiteren van de muziek- en toneelavonden tegen lage entree de daarvoor benodigde gelden niet langer beschikbaar waren en die uitvoeringen dus niet meer konden worden gegeven. De leden, die desondanks zouden aanblijven, zouden daarmede tonen degenen te zijn, die sympathie hadden voor het eigenlijke doel der ver eniging Het vonnis was daarmee echter voor de vereniging geveld. Van jaar tot jaar verminderde het ledental en de belangstelling van buitenaf. Bovendien heeft ongetwijfeld het uitbreken van de oorlog in 1914 dat proces verhaast. Er restte uiteindelijk het bestuur dan ook niet anders dan tot ontbinding der vereniging over te gaan, waartoe in de ledenvergadering van 25 Juni 1917 werd besloten. Het huis aan de Lange Haven 131 werd de gemeente ten geschenke aangeboden ter instelling van een openbare leeszaal en bibliotheek. Wij willen niet besluiten zonder nog enkele momenten uit de geschiedenis der vereniging te hebben vermeld. In 1902 werd een verzoek om subsidie door de gemeenteraad afgewezen als liggende zulks niet op de weg van het openbaar gezag; alleen het particulier initiatief zou in deze een taak hebben. Een in 1937 herhaald verzoek was een zelfde lot beschoren, zij het dan dat toen een minderheid in het College van oordeel was, dat de Raad wel op dat terrein werkzaam behoorde te zijn. In de branding De vereniging had ook haar „paleis-revolutie". In 1901 drongen sociaal-democratisch georiënteerde leden aan op verandering in doelstelling en bestuursinrichting. Het Volkshuis moest zich h.i. meer aan de spits der zich ontwikkelende arbeidersbeweging stellen. „Wij hechten teveel aan het onpartijdige karakter van onze stichting", aldus het antwoord van het bestuur, waarbij het op merkte, dat natuurlijk ondersteuning van alle middelen voor de vooruitgang en ontwikkeling op de weg der vereniging lag. Deze strijd leidde op beperkte schaal tot afscheiding. Tenslotte vinden wij in het jaarverslag over 1910 nog vermeld, dat op 16 Oct. het lidmaatschap van de vereniging door de plaatse lijke R. K. geestelijkheid verboden zou zijn voor katholieken en evenmin voorstellingen, lezingen e.d. mochten worden bijgewoond. Standen-verbroedering als doel der vereniging getuigde van een naïef idealisme, volkomen tegengesteld aan het in de oprichtings jaren te verwachten strijdkarakter der maatschappelijke ont wikkeling. Evenmin is het Volkshuis de centrale instelling voor het bun delen van het culturele leven van die jaren geworden; kon het op die basis en in die tijd ook niet worden. Zijn betekenis echter lag daarin, dat het mede zeer belangrijke pioniersarbeid heeft verricht op het gebied van het brengen van cultuur en ontwikkeling tot de brede lagen der bevolking, zowel jeugd als volwassenen. Wij moeten zijn werken beoordelen tegen de achtergrond van die jaren. Het moest daarbij, vooral in de aanvangsjaren, optornen tegen een sterke stroom van individua lisme en conservatisme. B. Kedde VAC ANTI ES PREI DING I Nederland is vooral op het gebied van de recrea tieve mogelijkheden een klein land, waar zes mil- lioen vacantiegangers zeker niet tegelijkertijd aan hun trek kunnen komen. Er is echter een inge wortelde gewoonte om de maand Augustus als dè vacantiemaand te beschouwen, weshalve grote drommen ieder jaar weer dringen om zich zoveel als mogelijk aan de bronnen van Moeder Natuur te laven. Natuurlijk is dit een ongewenste toestand en het valt dan ook te begrijpen dat er al meermalen over gesproken is, hoe hier een verandering ten gunste in te brengen. In de na-oorlogse jaren, toen de groep vacantiegangers geweldig in omvang WINGENDE NOODZAAK ging toenemen, kwam er zelfs een speciaal Bureau Vacantiespreiding, dat regelend poogde op te treden. Poogde", want geen wettelijke regeling verplicht ons nog de vacantie op een bepaald tijdstip te nemen. Men stelde een schema op, dat het land in drie zones verdeelde. Voor elke zone werd een afwijkende vacantieperiode ingesteld. Het verzoek ging uit om met dit schema zoveel mogelijk rekening te houden, zodat op vrijwillige basis toch een gunstige spreiding van de vacantie gangers zou kunnen worden bereikt. In meerdere of mindere mate is er gevolg aan ge geven, maar ideaal kan de toestand nog steeds niet worden genoemd. Vandaar dat er alle reden toe was om in December 1954 in Utrecht een nationaal congres te beleggen om het probleem van de vacan tiespreiding nog eens onder ogen te zien. Of er nieuwe wegen zullen worden ingeslagen, of er meer Nederlanders dan vroeger overtuigd zullen zijn van het nut van vacantiespreidingHet is nog te vroeg om dit nu al te zeggen. Vast staat in ieder geval, dat er iets zal moéten gebeuren, willen wij aan de vacantie in eigen land nog enig ge noegen beleven. Wij plaatsen hierbij een grafiek, die duide lijker dan woorden weergeeft hoe ongunstig het in Nederland op dit ogenblik met de vacantie spreiding gesteld is. Het is ons aller belang, hierin een verbetering ten goede te brengen. Hoe vlugger, hoe beter -fc door omstandigheden is 60-65 gedwongen in een zelfde periode van de zomer vacantie te nemen <3% ■fc door omstandigheden worden door gemeente- en school besturen de vacanties der scholen van Lager Onderlijs vastgesteld voor een zelfde periode 9% 8% 4% 4% 4% WEEK WEEK WEEK WEEK WEEK van 6.000.000 WEEK WEEK WEEK 4e WEEK Deze grafiek is geba seerd op een periode van 14 weken, n.l. 10 Juni-15 September WEEK WEEK WEEK WEEK WEEK JUNI JULI AUGUSTUS SEPTEMBER

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamse Gemeenschap (tijdschrift) | 1955 | | pagina 17