Scliicdamse „Kinder-kunstklas" zou in bek
76
Aesthi
is
Op de Schie
Kinderen ui.
■woorden van di
te lezen: „Devc
kunnen wij bi
omdat zij de p
sche ontwikkel
Men kan aan
en creatie niet
geheel deropvot
dig gerichte intt
het gevoelsleven
evenredige ontv,
verdrongen te
exploderen. Op
■waarlijk menst
geest ondergaai
standelijke wil
heersing leidt, 7
mogelijk maak
is alleen mogel
uitdrukken in
wijze gestalte ge
en een zich b
dient dus de ai
in verf, in klei
Overgave, toewijding, enthousiasmemaar ook eerbied en verwondering doen de kinderen geheel opgaan in hun werk, dat zij vol trots mee
naar huis nemen en dat hun veel vreugde schenkt.
Nevenstaande be
J eugd-werkgroep
Versteeg, lerares
van de Gemeente
en overgenomen
Het is alweer enige tijd geleden, dat
het Schiedamse Museum het centrum
ivas van activiteit van en voor de hinde
ren; dat ivethouder Sabel, die de expositie
„Kinderen uiten zichopende, in
kernachtige bewoordingen uitdrukking
gaf aan zijn gevoelens van sympathie
tegenover alle werkzaamheden, die de
jeugd tot waarlijk vreugdeschenkende
creatieve arbeid kunnen brengen.
Wat is er toch gaande, wat bezielt de
mens toch om zich zo bezig te houden met
de producten van vier- en vijfjarige kin
deren en met het kinderwerk in het al
gemeen, zo zullen de volwassenen zich
afgevraagd hebben. Het antwoord op
deze vraag gaat terug op een tijdsdia-
gnose. De diagnose van deze tijd leert ons,
dat de werkelijk scheppende arbeid,
tvaaraan persoonlijke vreugde beleefd
wordt in ons maatschappelijk bestel niet
bijzonder groot is.
Dit begint alreeds op de scholen bij het
kind, dit gaat door in de beruchte
examens en in de „keuze'''' van een vaak
opgedrongen beroep, „om iets te doen te
hebben'''. Het gevolg is, dat de arbeids
vreugde hierdoor geringer wordt en daar
mede de prestatie daalt. Wat het kind
zèlj nu eens graag doen wil in zijn vrije
tijd, daarbij krijgt hij te weinig juiste
leiding, zodat de drang om zich te
„uiten", die in elk kind in de een of
andere vorm aanwezig is, zich op andere,
minder sociale wijzen laat gelden:
straatschenderij, vernieling van plant
soenen, ruiten ingooien zie de oude
ambachtsschoole.d. Deze daden kan
men beschouwen als een onjuist gerichte
innerlijke drang tot expressie. Als uit
barstingen, die ongecontroleerd zijn en
die inhaerent zijn aan de zg. massa- en
helaas ook andere jeugd.
In Schiedam geven de twee club
huizen de ongeorganiseerde jeugd
gelegenheid tot creatief werk, alhoe
wel dit niet steeds in het vlak ligt
van de aesthetische expressie, maar
zich noodzakelijkerwijze aansluit bij
het niveau van deze kinderen, dus zich
bepaalt tot de meest elementaire bezig
heden, die het gevoel voor gemeenschap
en individu enigszins kunnen doen ont
wikkelen. Omdat de neiging tot af
glijden bij de massajeugd groter is, dan
om uit geleide eigen kracht op te
stijgen tot zin- en vreugdevol schep
pend werk, zullen de kinderen, die tot
de milieu's behoren, waarin met over
gave gewerkt is aan een goede bodem
voor ontplooiingsmogelijkheden, op
een andere wijze dan de massajeugd
een werkgemeenschap dienen te vor
men, waarvan het karakter een grotere
gerichtheid zal kunnen krijgen.
In deze sfeer zijn in Rotterdam op
de Academie van Beeldende Kunsten
de kunstklassen bedoeld, waarop de
teken- en schildergrage jeugd volop de
gelegenheid krijgt zich bezig te houden
met creatief, vreugdescheppend werk.
Hier wordt dus niet gemusiceerd of
toneel gespeeld, of declamatie be
oefend, maar er wordt getekend, ge
schilderd en geboetseerd, dat het een
lieve lust is. De leiding is in handen
van mensen, die vanwege hun paeda-
gogisch-psychologische instelling en
intuïtief aesthetisch kenvermogen
weten te animeren niet in de richting
van huisvlijt, maar van de beeldende
expressie.
Dat de leiding van een dergelijke
kunstklas een scherp inzicht moet
