oef te voorzien
JJ
vtische expressie
onontbeerlijk
damse afdeling van de expositie
ten zich", -waren de volgende
e grote paedagoge Prof. Stellwag
tnning door aesthetische expressie
j ons onderwijs niet ontberen
ijler vormt, waarop de harmoni-
ing van het gevoelsleven steunt,
het gevoel als bron voor intuïtie
genoeg plaats inruimen in het
iding. Temeer, omdat door eenzij-
illectuele vorming sinds generaties
i geen gelegenheid heeft gehad tot
nkkéling. Dit gevoel behoort noch
worden, noch ongecontroleerd te
menselijk niveau moet het om
ilijk te zijn, de scholing van de
n. Dat wil niet zeggen een ver
smatige scholing, die tot zg. be
naar een, die het vrije uitstromen
techter in gebonden vorm. Dit
'ijk door het gevoel zich te laten
materie, waaraan het op zijn
eft. Dit uitdrukken is een oefenen
et 'ijden tegelijkertijd. Hiervoor
ss hetische expressie: in muziek,
l i n dans".
Linoleumsnede
van 13-jarig meis
je. Onbevangen
heid en geestige
waarneming spre
ken uit dit koste
lijke werkstukje.
•schouwing over de gewenstheid van de oprichting van een
voor aesthetische expressie is van de hand van mej. Jeanne
Af.O. Tekenen en werkzaam aan de schilder- en tekenklassen
Rotterdam. De geplaatste foto's zijn in die klassen gemaakt
uit het orgaan van de Rotterdamse Raad van Lichamelijke
Opvoeding.
hebben in de waarde van de kinder
tekening is van het allergrootste be
lang. Enerzijds bestaat er nl. de tendens
de kindertekening te zien als zelf
standige aesthetische prestatie en te
gaan vergelijken met het moderne
kunstwerk, een vergelijking, die on
getwijfeld zeer belangwekkend en
studieus kan zijn, maar het kind als
zodanig (scheppend vanuit het onbe
wuste) te weinig recht laat wedervaren.
Anderzijds bestaat de neiging tot
analyse en betweterigheid aangaande
de psychologische achtergronden. De
kindertekening echter behoort vóór
alles een schakel te zijn in de trits:
kind-tekening-opvoeder, zodat de lei
ding in handen dient te zijn van men
sen met grote kennis en liefde voor het
kind en met een grote dispositie om
hetgeen des kinds is te begrijpen en
zich te laten ontwikkelen. Dit neemt
echter niet weg, dat het kind soms vol
trots zijn producten mee naar huis kan
nemen en aan de familieleden toont,
zodat het het werk ook als een soort
zelfbevestiging ervaart, hetgeen van
betekenis is voor zijn staan in de hem
omringende wereld.
De meest practische zijde van der
gelijke werkgroepen, welke o.m. op
gericht zijn in Den Haag en Amster
dam, en gesteund worden door subsidie
van de gemeenten ligt in het ontwik
kelen van de aesthetische expressie
mogelijkheid van het kind, dat tot de
richting van tekenen, schilderen of
boetseren zich aangetrokken voelt en
in het verhogen van de levensvreugde
door eigen scheppende arbeid. Dat
deze werkwijze het aesthetisch niveau
van de milieu's, waaruit de kinderen
voortkomen, kan verhogen door mid
del van het contact met de ouders,
waardoor deze de juiste betekenis van
de nieuwe inzichten kunnen gaan be
seffen, behoeft geen betoog. Inzichten,
die tenslotte in de beeldende uiting,
slechts een facet van de totaliteit van
expressiemogelijkheden (dans, muziek,
toneel, declamatie, eurhythmie, impro
visatie) van het kind zijn en van de
grootste betekenis geacht moeten
worden.
Juist in een industrie- en fabrieksstad,
die Schiedam is, kan er niet genoeg de
nadruk gelegd ivorden op de waarde,
welke gelegen is in de aesthetisch ver
antwoorde vrijetijdsbesteding. Hierin
(Vervolg op pag. 81)
Werkzaamheden op de zg. „hunslklassen" op de Ttotlerdamse Academie, waar hinderen van uiteen
lopende leeftijd kunnen komen schilderen, tekenen en boetseren.
