MEEMWAARS VAN 102 electronisch orgel en een pijporgel, zoals dat in een kerk is te vinden. Bij het laatste wordt wind in pijpen van bepaalde lengte gestuwd en daardoor vor men zich bepaalde tonen. Een Hammond-orgel heeft géén pijpen, maar een kleine metalen schijf met tandjes. Deze schijf zit op een as, welke met con stante snelheid ronddraait. De tandjes passeren daarbij een magnetisch veld, waarin op deze wijze schokjes worden opgewekt. Deze schokjes worden omgezet in electronische trillingen en via versterker en luidspreker hoorbaar gemaakt. Bijvoor beeld: 440 schokjes per seconde resulteren in een toon, die wij kennen als de A. Het karakter van elke toon wordt be paald door de onderlinge verhouding van wat men noemt natuurtonen en grondtonen en nu bezit de firma Hammond een patent op een ingenieus geval, waarmee voor elke toon afzonderlijk een bepaalde sterktegraad ingesteld kan worden. Bovendien zijn er drie verschillende vibrato's, voor beide klavieren, en alles bij elkaar kan men zeg gen, dat de mogelijkheden op het gebied van klankkleuring onbegrensd zijn. 11 Luidsprekers Er bestaat echter een ander toonvormings- principe, waarbij klanken worden gemaakt door „genereren", iets wat vroeger wel in oude radio's gebeurde en waardoor „Mexi caanse honden" en fluittonen ontstonden. Volgens dit systeem heeft Standaart een soort apart „orgeltje" geconstrueerd, dat hij in het Hammond-orgel heeft geplaatst, zodat hij thans via de Hammond-toetsen twéé soorten van klanken kan opwekken. En zo horen wij hem dan op frappante wijze het geluid van een trompet, trombone, fagot, hobo, klarinet, saxofoon, viool, cello of zelfs doedelzak nabootsen tegen een ach tergrond van Hammond-accoorden. Het effect is waarlijk verbluffend, evenals het aantal mogelijk geworden klank-combina ties. Voor een groot deel is dit ook te danken aan het enorme toon-kabinet, een manshoge kast met liefst 11 luidsprekers en een ver mogen van 40 watt, waarmee allerlei acoustische effecten zijn te bereiken. Sluit men bijv. de radio op deze klankkast aan, dan lijkt het alsof de nieuwsberichten wor den voorgelezen door iemand in een diepe holle kelder of een enorme zaal. En wanneer Cor de bastonen op volle sterkte laat dóórkomen, dan moet men aan de andere kant van de Lange Haven nog de handen op de oren houden! Wij kunnen u nog breeduit vertellen over dit unieke instrument, maar beter is het wanneer u zelf het oor te luisteren legt. En daar is dezer dagen alle gelegenheid voor, want Cor Standaart speelt gedurende de vacantiefeesten in De Kroon aan de Koemarkt en op Dinsdagavond 23 Augustus wordt zijn optreden (met orgel, klank-kabi net en al) het hoogtepunt van de jaarlijkse Amateuravond in de Plantage! Hij is dan wel geen amateur meer, maar in elk geval een stadgenoot waarop wij terecht trots mogen zijn. W. O. DUYS. BIJ I>E VOORPLAAT Ons blad staat, der traditie getrouw in het teken van de a.s. vacantieweek. Een hoogtepunt hiervan zal onge twijfeld de tentoonstelling „Bali" in het Stedelijk Museum zijn. De opening zal op 12 Aug. in het museum plaats vinden. Als voorproefje van het vele schoons dat daar te genieten zal zijn geven wij op onze voorpagina een foto van een détail van een modem Balisch beeldje in oude stijl. Het stelt Sanghyang Tjintija het hoogste wezen voor, in de hoogte gehouden door godheid en demon. Dit zo gevoelige en gracieuze beeldje getuigt van het kunstenaarschap van de huidige bevolking. Op een van die o zo zeldzame zomeravonden zat meneer Sebas- tiaan op zijn kamer met zijn voeten in een teiltje water en vroeg me Sjilp nog eens wat voor ons Schie- damse Gemeenschapsblad''''. Wat IS dan eigenlijk die Schiedamse Gemeenschapwilde ik weten. Warm woof hij het raam uit naar de drie honderd een en veertig ach- terbalconnetjes waarop zijn kamer uitzicht heeft. Ik keek: Ergens hing wasergens zette iemand een bakje melk neer voor de poes, ergens hoorde ik gedempte trompetmuziekergens hing een kooi met duiven, ergens stonden geraniums in bloei, ergens speelden kinderen in hun ondergoed, ergens zat een man te roken, ergens floot een waterketelergens hingen twee buurvrouwen over een derde buurvrouw die er niet bij was hun mening te zeggen, ergens was iemand een hor aan het timmeren, ergens werd een deur dicht getrok ken. ergens.„Schei uit. het zijn er drie honderd een en veer tig.hijgde meneer Sebastiaan Uit het „Mus" vertaald door Sebastiaan „Ik weet genoegIk weet dat al die balconnetjes bij een woning ho ren, dat ieder gezin zijn eigen lief hebberijtjes, zijn eigen gewoontetjes, zijn eigen princiepjes en zijn eigen huisvuil heeft.En al die gezin netjes samen vormen met zo'n twin tig duizend andere gezinnen de be volking van Schiedamde Schie damse Gemeenschap. Er is een bestuur dat probeert al die gezinnen dichter bij elkaar te brengen. ze verzinnen dingen die we SAMENkunnen doen.... sport bijvoorbeeldféést,. een beetje cultuur. We wonen nu eenmaal in dezelfde stad en we heb ben een heleboel belangen gemeen.... Laten we proberen het mekaar prettig te maken, elkaar een beetje beter te begrijpen.een heel klein beetje van mekaar te houwen. Heel zielig keek hij me aan „We zijn toch MENSENriep hij toen pathetisch. iiJa" sjilpte ik, „dat zal de moei lijkheid wel zijn...."

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamse Gemeenschap (tijdschrift) | 1955 | | pagina 14