ZWEMBAD AAN DE HAVENDIJK
lyet tióuuid
m: i
rr
53
HOE HET WAS, DAT
Bij de foto's:
Gekostumeerd zwemfeest van 2 september
1918, waarschijnlijk georganiseerd door de
Schiedamse Zwemclub. De polowedstrijden,
waarmede S.Z.C. in die dagen een goed
figuur maakte; op foto II het eerste zeven
tal van deze club in 1919. Voorste rij (zit
tend) van links naar rechts: Jan Beunder,
Gé Stahlie en Thijs Jurgens. Achterste rij:
Piet Dubbeld, Maarten Oranje, Wim van
Vlaardingen en Wim Bongers.
ZO GRAAG ga ik in mijn gedachten terug naar
de uren, die ik veie jaren geleden na schooltijd
in het gemeentelijke zwembad aan de Havendijk,
dat nu historie is geworden, doorbracht. Nadat
de lessen op de lagere school aan het Oude Kerkhof
waren beëindigd, liep ik met enige schoolmakkers
op een drafje via de Grofbaan, over de oude
Koemarktbrug, langs het voormalige postkantoor,
door de Oranjestraat met zijn prachtige kastanje
bomen, langs de rustige Nieuwe
Haven, door de Schoolstraat en
het Volkspark naar het ons zo
vertrouwde zwembad.
Na zo'n holletje was het dan
een wedstrijd wie het eerste een
duik nam in het Schiedamse
Maaswater. En hoevelen waren
dat in de loop der jaren die hier hun jonge licha
men in dit water kwamen sterken?
Hein in 't Hol, de zwemmeester, moest er wel
eens met zijn stentorstem en stok aan te pas komen,
wanneer er al te veel met het natte zand naar de
zwemmers werd gekogeld.
Jan Paulus, een robuuste ex-zeeman, voor wie ik
veel bewondering had, was de suppoost, die mij
aan de hengel de zwemkunst bijbracht. Dank aan
deze man, die mij op 12 september 1919 het zwem
diploma deed veroveren, waaronder de noot staat
te lezen:
,,De suppoost van de gemeentelijke zweminrich
ting aan de Havendijk raadt den ouders tevens aan
in het belang van den zwemsport zoowel als in
dat van den zwemmer, hem lid te doen worden van
de Schiedamsche Zwemclub". Het getuigschrift is
getekend door deze man, die altoos zo krachtdadig
met een roeiboot assisteerde bij de drie-kilometer
wedstrijden door de Schiedamse havens.
Welk een genot bood ons de ietwat glibberige
Het zwembad aan de Havendijk bezat een prachtige springschans.
springplank in het diepe, waarvan we achter elkaar
als kikvorsen afsprongen.
En wat smaakten na afloop van zo'n zwempartij
de koeken van Kee Larooy aan het.Spuihaventje!
Hoe konden we genieten van het schoonspringen
van Piet Dubbeld, de grapjes van Piet de Bruin,
de schallende lach van Sitton, wanneer een eer
biedwaardige kale knikker onder water werd ge
drukt.
Vele zwemlustigen zullen in de opening van het
nieuwe bad Groenoord zeker aanleiding vinden
om nog eens terug te denken aan de prettige en
verkwikkende uurtjes, die zij in het bad der ge
meente aan de Havendijk mochten doorbrengen.
En vooral de ouderen onder de zwemmers, want
dergelijke ruime en in de vrije natuur gelegen
zwembaden zag men in vroeger tijd niet zoveel.
Hulde aan de Schiedammers, die daartoe het
initiatief namen en blijk gaven een vooruitziende
blik te bezitten door (toen vrij zeldzame) mogelijk
heden te scheppen voor gezonde recreatie in de
vrije natuur.
M. TIMMERMANS.
(Hillegersberg)
