101
het Kind op de gitaar een serenade!
Het Aartsbisschoppelijk Museum te Utrecht was
zo vriendelijk om deze poppen te lenen.
Zij komen in de aula te staan op een grote tafel,
waarvan ik met de hulp van de Plantsoendienst
„onvolprezen helpers bij menige expositie"
eerst een soort landschap zal maken.
In die aula zul je je ogen uitkijken aan een groot
poppenhuis uit de tachtiger jaren. Door de glazen
voorgevel kun je dat prachtige bouwsel, kamer
voor kamer bewonderen, de miniatuur meubeltjes,
het miniatuur porselein, de piepkleine zilveren
lepeltjes en vorkjes en wat vooral in dit huis uniek
is: de wandversiering, want daar hangen echte
miniatuur schilderijtjes door schilders van naam
speciaal voor dat poppenhuis gemaakt. Een minia
tuur Toorop, een miniatuur Tholen, een Gabrieltje,
een Jongkind. Het hele geval met al die honderden
dingetjes hebben wij uit Amsterdam moeten halen.
En je mag me geloven, Willem, dat je desnoods
beter een echt huis kunt verplaatsen dan een
poppenhuis.
Ook uit Dordrecht komt een poppenhuis uit de
Camera-Obscuratijd, dus ouder, ook volledig
ingericht.
Maar ik ga je niet alles vertellen, want anders
zou ik een pagina of tien nodig hebben.
Het is immers niet alleen een verzameling dingen,
deze poppententoonstelling, het is niet alleen een
4
Op de tentoonstelling in het Stedelijk museum zullen
deze Japanse poppen te zien zijn:
Plaat 1. Een van de sublieme poppen van Harry van Tussen
broek. „De Wetenschap".
Plaat 2. „Een voornaam heer gevolgd door zijn dienaren". De
poppen zijn 20 cm hoog.
PlaDt 3. Kostuumpop uit Oost-Europa op de tentoonstelling
„Poppendroom".
Plaat 4. Twee herders met elkaar in gesprek in de Napolitaan-
se kerstgroep uit het Aartsbisschoppelijk museum te
Utrecht.
waslijst van zaken die ik bij mensen en musea heb
kunnen losbranden, het is inderdaad een expositie
met een bepaald gezicht.
Poppen zijn niet alleen speelvoorwerpjes of sier
voor een schoorsteenmantel, poppen zijn cultuur
voorwerpen, waaraan men veel meer kan beleven
dan het op zichzelf natuurlijk ook heel plezierige
kijkspel.
Aan de ene kant zijn poppen mensen in minia
tuur, zoals het museum in Leiden een tentoon
stelling van speelpoppen heeft genoemd, aan de
andere kant zit er in poppen een bepaalde magie,
een soort toverkracht die b.v. heel goed te be
grijpen valt als je je realiseert dat de Eskimo's
geen schilderkunst kennen, maar alleen „klein
plastiek" en met name Poppenkunst.
Voor zeer primitieve volken is de pop een min
