116
De idee van vakantiescholen is niet nieuw: in
ettelijke streken van ons land trokken al ver voor
de oorlog schoolkinderen uit alle milieus tegen een
gering „weekabonnementsgeld" naar buitenver
blijven in bosrijke omgevingen. Zo bleven ze van de
gevaarlijke straat en werd de hele lange vakantie
voor menig ouder toen nog een niet-ervaren
begrip in de gezonde openlucht en temidden van
natuurschoon doorgebracht.
De tijden veranderden echter. De schoolvakan
ties bleven even lang, maar voor vele ouders kreeg
nu pas het begrip vakantie realiteit. De sociale om
standigheden verbeterden en de conjunctuur be
reikte een hoogtepunt. Men voerde vakantietoesla
gen op de salarissen in, het afbetalingssysteem
maakte anders onbereikbare aankopen zoals van
bromfiets of motor mogelijk, de reis- en verblijfs
mogelijkheden breidden zich uit, en het kamperen
(laten we liever met een fijne nuance spreken van
camping) kreeg als goedkope vakantiebesteding
grote populariteit. Kortom: een gezinsvakantie van
minstens een week behoort niet meer tot de on
mogelijkheden.
En hier ligt ook de oorzaak van het feit dat de
vakantieschool van onze Schiedamse Gemeenschap
dit jaar aanmerkelijk minder druk is bezocht dan
vorige jaren. De hoogconjunctuur daalde wat, de
prijzen stegen, maar desondanks bleven de ruimere
vakantiemogelijkheden. De ouders houden hun
kinderen in hun vakantie bij zich. Een verschijnsel
dat alleen maar gelukkig genoemd kan worden.
Ook al verliest een goed stuk sociaal werk er
misschien langzamerhand zijn betekenis mee.
De oude schaapskooi bij de speeltuin was nauwelijks
groot genoeg om allen te laten schuilen, laat staan
om de kinderen in georganiseerd verband bezig te
houden. Maar ach, hoe gaat dat buiten. Men merkt
de regen pas als hij in stromen neergutst en dat
duucde meesttijds gelukkig geen uren achtereen en
dan was.het water in de bosgrond ook gauw ge
noeg weer opgeslorpt. Bovendien: droge of zelfs
zonnige perioden waren er heus ook! Waarom
Duinrell dit jaar boven Oosterhout werd verkoren
(Slot op pag. 128)
Een nieuwe dag is aangebroken en nog vroeg in de morgen pas
seert een bus vol Schiedammertjes de ingang van het landgoed.
Toch zouden om meer dan één reden de leiders van
de school, en natuurlijk vooral zij, die ook de vorige
scholen meemaakten, het natuurbad De Warande
bij Oosterhout verkiezen. Daar had men doorengere
begrenzing een beter overzicht over de schare en
vooral: daar beschikte men over een ruime schuur
waar het bij ontij goed toeven was en waar spelen
konden worden gedaan. Een uitwijkmogelijkheid,
die helaas te enenmale op Duinrell niet bestond.
Samen met juf op verkenning dcor het bos.
Eén draait de
molen rond, de an
deren laten zich
lekker verwennen.
