$ciei uit hét m i
uóeum
146
maar
staat,
Beste Willem,
Nu we een beetje over de ,,Poppendroom" heen
zijn en al weer in de nieuwe tentoonstelling zitten
(werken van de jonge Rotterdamse graficus Gust.
Romijn en de jonge Amsterdamse fotograaf Elie van
Zachten) hebben we eindelijk de tijd om weer eens
het één en ander te doen aan de goedmoedige
kolos: ons museumgebouw.
Je weet natuurlijk dat het een voormalig gasthuis
is, gebouwd in een tijd dat de gemeente Schiedam
kennelijk de dukaten vlot kon laten rollen. Dat
heeft z'n voor en z'n tegen.
Vóór, dat als de grote
restauratie t.z.t. dan
toch eindelijk z'n beslag
krijgt, we met een mag-
r'fiek gebouw zitten,
daartegenover
dat we voorlopig
nog een hele strijd met
al deze grote ruimten
moeten voeren om ze
een beetje het uiterlijk
te geven, dat een mo
derne museumbezoeker
zal bevallen.
We willen licht in de
zalen, we willen mooie
strakke wanden, een
aantrekkelijke entree,
een heldere hal, een lo
gische verdeling van het museumbezit en de ten
toonstellingen.
We doen ons best en ik geloof dat we met sommi
ge zalen en het trappenhuis de goede kant opgaan.
Natuurlijk hopen we dat de nieuwe zaal in de
linkervleugel (achter de aula) spoedig klaar is,
maar dat kunnen we niet overhaasten, want beter
een beetje langzaam en goed, dan vlug en net mis.
Er zit een kleine kans in, dat de zaal met Kerstmis
in gebruik kan worden gesteld, maar beloven kan
ik nog niets.
Wel beloven kan ik, dat we met Kerstmis een
bijzonder mooie en belangrijke tentoonstelling
zullen hebben, namelijk van Vincent van Gogh.
Liefst 50 schilderijen en 30 tekeningen van Vin
cent uit de verzameling van de zoon van wijlen
Theo, de broer van Vincent.
Ir. Van Gogh mogen we wel dankbaar zijn dat hij
dermate kostbaar bezit voor een tentoonstelling
in Schiedam wil afstaan.
Je hoort er nog wel meer van, maar ik wilde het
toch maar vast even aankondigen.
In de tussentijd doen we het met tentoonstel
lingen wat bescheiden aan. De historische zaal
blijft nog een poosje E-en nieuwe aanwinst van
dicht, want ik bereid het museum is nu in de hal te
zien. Het is de bronzen figuur
een geheel nieuwe op- van een hardlopende honkbal-
Stelling van de histori- speler, gemodelleerd door prof.
sche voorwerpen van V. P- S. Fsser te Amsterdam,
het museum voor. Het hoogleraar in de beeldhouw-
r kunst aan de Amsterdamse
is goed om af en toe Rijksacademie. Deze ranke,
eens een frisse kijk te energieke plastiek is dit jaar ge-
krijgen op wat voorbij kocht samen met de Vereniging
is; en er zijn tal van ..Vrienden van het Stedelijk
museum Fr was onmiddelhik
grappigeen interessante z0>n vraag naar deze aanwinst
dingen, die ik op een dat we hem pas maanden na
nieuwe manier weer de aankoop in huis hadden.
eens wil laten zien. Want eerst wilde Museum
r>. boymans hem qraaq laten zien
De vereniging ,,Vrien- 0p de grote tentoonstelling van
den van het Stedelijk Nederlandse beeldhouwwerken
museum" heeft inmid- en daarna Amsterdam voor
dels ook haar program- de jaarlijkse Galerijtentoonstel-
r J hng. Het is een beetje de ramp
ma ingediend en daar van de tegenwoord/ge belangF_
staat een reeks aantrek- stelling voor de beeldende
kelijke concerten op, kunst, dat alle musea van
waarbij zowel oude als elkaar aan het lenen zijn. Zo
1^1 's een andere fraaie aanwinst,
moderne muziek te ho- de grote scujWre van Zad_
ren zal zijn. kine ,,De Verloren Zoon",
Een gedetailleerde nog nooit in het museum ge-
aankondiginq verschijnt weest- Hij is n°9 altijd op
r tournee door de Verenigde
nog wel in de Schie- Stoten Maar WIJ hebbenynu
damse bladen en daar toch goede hoop, dat dit ge-
zul je ook kunnen lezen schenk van de Dok- en Werf
van een nieuw plan van Maatschappij Wilton-Fijenoord
,r j voor het eind van het jaar te
het museum zelf om de Schiedam zal arriveren.
mensen op een eenvou
dige manier het een en
ander van de nieuwere kunst duidelijk te maken.
Een oud plan van het museum, namelijk de reeks
bijeenkomsten ,,De jeugd ontmoet elkaar in het
museum", is weer hervat en zo hebben onlangs een
30-tal J.G.-leden van de V.C.J.C. als gast van het
museum, temidden van de moderne schilderijen
naar een causerie geluisterd van je volhardende
vriend, de conservator
Pierre Janssen.
Bij DE VOORPLAAT
Na gedane arbeid is het goed rusten.
Een leven van hard werken heeft zich on
uitwisbaar afgetekend op het gezicht van
deze beide oudjes, die zich welverdiend
door de stralen van een late herfstzon
laten koesteren.
Men kan de breipennen tegen elkaar
horen tikken, zulk een rust gaat er van dit
beeld van levenswijsheid en aanvaarding
uit. Het is maar een schijnbare rust.
Nauwelijks enkele tientallen meters ver
derop Achter de Teerstoof heerst een be
drijvigheid, die voor dit oude iets angst
aanjagends zou moeten hebben: de bedrij
vigheid van de slopershamer. Onweer
houdbaar maakt het oude plaats voor het
nieuwe, dat is de wet van het eeuwig
veranderende, van de vernieling die in
vernieuwing resulteert. Die verandering
kan wreed zijn, maar zij i s er. Het weten
is berusting en berusting is de kracht van
de ouderdom.
