OPRICHTER VAN SCHUTTERIJ
EN SYMPHONIE-VEREENIGING
Majoor G, Visser li-II.
141
Korporaal-tamboer der
Schiedamse schutterij (1872)
VII (slot)
Met deze beide pagina's zijn de memoires van wijlen onze stadgenoot dr. P. C. Visser, diplomaat-ontdekkings
reiziger, die zich in onze stad, in ons land en tot ver over onze grenzen bekendheid en achting verwierf,
ten einde. Met dankbaarheid vermeldde de schrijver in een brief het feit, dat hij, reeds in 1926 voorgoed
uit Schiedam vertrokken, maar in datzelfde jaar teruggekeerd van zijn tweede Karakorum-expeditie, ook in
zijn geboortestad een lezing kwam houden. Want in de pauze wachtte hem een grote verrassing: namens het
gemeentebestuur overhandigde de burgemeester hem de eremedaille van de stad Schiedam. Maar ook reeds
zijn vader had zich in Schiedam een grote naam verworven. In deze slotregels vertelt zijn zoon hiervan.
Mijn vader werd in Schiedam nooit anders genoemd
dan de .majoor"Zijn grote, forse gestalte, zijn zware
imponerende stem pasten geheel en al bij zijn autocra
tisch optreden. Tegenspraak kon hij moeilijk verdragen
en het merkwaardige was, dat men in brede kring dit
feit, zoals trouwens zijn gehele houding, respecteerde.
Misschien kwam dat ook wel, omdat hij hoewel streng
en met gevoel voor discipline toch ook zeer welwillend
kon zijn. Eerst in latere jaren, toen hij was heengegaan,
hoorde ik hoe hij in stilte veel goed had gedaan. Wat
hij vreesde, was om ook maar enige gemoedsstemming
naar buiten te tonen. Hij verkoos ongevoelig te worden
genoemd, liever dan sentimenteel
Het was ongetwijfeld mede aan zijn doortastende
energie te danken, dat in zijn tijd vrij veel in Schie
dam tot stand is gekomen. In de jaren zeventig
-AcwweWea aan iVn i t a joo r- fora ra a n <\i n f
bc\' W. §rljullcrj.' Ie Tcljic Jam ,ben êjooybrigc-
slrcngcit BI t sfer Ij f ritme -
ring aott-tn Wyfiban erLrnic IpjiIjcibtroor bt
aan enCerqctrckciuV u jco Ui e hm 11 en ït a a u gc Wc n
gcl^qrn lol Ijrf ,acm kundiunwV sloom toot
Jerjelfrr |ad)l„ hreljtmJ'/yljcmW
-HeVxxe cVerbe optici sFqlianctscli bct-efmcjJ'e
^cljccpamtuijl, on der beve 1 ban/Om ^cljoul t>p
nacljt flht gcltrerl|iwn rqrnmanfeblaj
boeren aart boonVban If; Cm ^panlsrrileksdjip
„iZteldnfr"
Tegen het einde van de vorige eeuw nam hij het
initiatief om in een paar kamers van de St. Joris
Doele de curiositeiten te verzamelen, die typerend
waren voor oud-Schiedam, waarbij hij energiek
ter zijde werd gestaan door Frans van Waas, die
zich verdienstelijk maakte door het opsporen van
interessante gebruiksvoorwerpen uit de verdwij
nende brandersindustrie. Ik ben er verscheidene
jaren getuige van geweest hoe er met een heel klein
budget gewerkt moest worden. Toch gaf hij gaarne
heel wat uren per week aan de aanvankelijk zeer
bescheiden verzameling. Heden ten dage is het
Stedelijk Museum uitgegroeid tot een instelling die
er zijn mag, het is voortreffelijk gehuisvest en mag
zich in een ruime belangstelling verheugen.
Van de vele instellingen waarvan mijn vader op
richter was, noem ik nog in het bijzonder de Schie-
damsche Symphonie-Vereeniging. Dit gezelschap
bestond aanvankelijk uit een achttal werkende
leden, die voornamelijk kamermuziek speelden.
toen in West-Europa spanningen heersten, richtte
hij het Corps Koninklijke Scherpschutters te onzent
op, een keurkorps van eenvoudige mannen, die
onder strenge tucht oefenden. Toen mijn vader
later majoor-comman
dant der dienstdoende
schutterij werd, tracht-
te hij ook deze instelling
tot een beter geoefend
geheel te vormen. BBKf~
Als wethouder (1893-
1906) behoorde hij met sBm!
Simon Maas en Van
Harwegen de Breems
tot het destijds bekende
driemanschap, dat on
der zeer om-
standigheden aan het
bewind kwam, maar er Majoor g. visser B*n.
in slaagde de bestuurs-
wagen weer in het rechte financiële spoor te
brengen.
