r .J wel de nodige schuld heeft aan de intense tragiek van Vincents bestaan. Men kan al die elementen, nu opgesomd, vals noe men maar men kan ze net zo goed nemen voor wat ze zijn, verschijnselen rondom Van Gogh, en proberen, dieper waarheden bloot te leggen. Dan is het duidelijk, dat er toch ook van een échte, een waarachtige liefde voor dit werk gesproken kan worden en dat die zijn oorsprong vindt daar waar het hoort: in het werk zelf. Het werk van Vincent, zo heeft men treffend juist geschreven, is een daad, een sociale daad, een daad van mensenliefde. Zijn kunst heeft haar doel niet meer in zichzelf, doch zij gaat de traditionele grenzen verre te buiten, zij heeft haar doel in het geluk der mens heid. Een schilderij is voor hem niet meer een werk, dat door zijn schoonheid, stemming en schilderachtigheid al reden van bestaan heeft voor hem is het schilderij een boodschap tot de mensheid en de schilderkunst een missie. Overdreven mooipraterij Vincent zelf schrijft aan zijn broer Theo: „Ik schilder liever de ogen van mensen dan kathedralen, want er zit iets in de ogen wat in de kathedraal niet zit, al is die plechtig en al imponeert die de ziel van de mens, al is het een arme schooier of een meid van de straat, is in mijn ogen interessanter". Een bevlieging? Veel later, in een totaal andere periode van zijn leven, schrijft hij: „In een schilderij zou ik iets willen zeggen dat kan troosten als een muziekstuk, een me lodie. Ik zou mannen of vrouwen willen schilderen met dat onbestemd-eeuwige, waarvan vroeger de stralen krans het zinnebeeld was en dat wij in de straling zelf, door de trilling van onze kleuren proberen over te brengen". Zo is de kunst van Vincent van Gogh, een man, die allereerst iets voor de mensen wilde doen en die dat op alle mogelijke manieren geprobeerd heeft en het op alle mogelijke manieren zag mislukken totdat het hem lukte in kunst. Misschien was hij naar aanleg niet eens zulk een verbluffend groot kunstenaar, maar hij heeft zijn bescheiden talent tot iets groots weten te maken door zijn hartstochtelijk pogen, eigen en andermans eenzaamheid te verminderen, te ver zachten. Daarom is de tentoonstelling in Schiedam wel dege lijk „een gebeurtenis" en daarom durf ik als conser vator van het museum te stellen, dat het me niet be gonnen is om een geweldig hoog bezoekersaantal. Het gaat bij Vincent altijd om méér, niet om meer mensen, maar om meer menselijkheid. P. JANSSEN. De tentoonstelling bevat een reeks van de meest beroemde werken van Vincent (50 schil derijen en 30 tekeningen in een overzicht van zijn leven, van het aarzelend begin tot het hartstochtelijk einde). Er is een catalogus met toelichtende tekst, er worden voor groepen op aanvrage rondleidingen gehouden. Dagelijks is de tentoonstelling geopend, van tien tot vijf, 's zondags van twaalf tot vijf en bovendien op de woensdagavonden van zeven tot tien uur. Op vrijdagavond 10 januari wordt er in de serie „Ontmoetingen met kunst" een bijeenkomst aan gewijd. Wie daar nog niet voor inschreef, kan dit alsnog doen of een formulier aan de museumkassa afhalen of op de avond zelf een kaart voor alleen die avond kopen. LANDWEG in Saintes Maries, een plaatsje aan de Middellandse Zee, getekend in juni

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamse Gemeenschap (tijdschrift) | 1957 | | pagina 20