Dit
was
zijn
leven
1853
1857
1869
1873-
1876
1876
1877
1878
1879
En dit deed men met zijn werk NUi dat kon' want beha|ve wat oud
vj
193
Op 30 maart werd Vincent van Gogh geboren te Zundert (Noord-Bra
bant), waar zijn vader predikant was; hij was de oudste zoon.
Op 1 mei werd zijn broeder Theo geboren, die de enige was, die Vincent
en zijn werk waardeerde en die het hem financieel mogelijk maakte te
schilderen. Vincent schreef Theo geregeld; deze correspondentie is later
uitgegeven.
Op 30 juli begint Vincent als leerling in de kunsthandel Goupil in Den
Haag; één van zijn ooms had deze zaak opgericht. In een tijd toen er
nog geen fotografische reprodukties bestonden, gemaakt naar beroemde
schilderijen, brachten zij gravures in omloop.
Vincent werkt bij Goupil te Londen, Parijs, weer te Londen en nogmaals
te Parijs. Hij wordt ontslagen wegens moeilijkheden met zijn chefs. Hij
was in die jaren overdreven godsdienstig en bestudeerde iiveriq de
Bijbel.
Vincent wordt hulpleraar op Engelse kostscholen, waar hij tevens
hulpprediker was.
Hij is enkele maanden werkzaam in een boekhandel te Dordrecht en
uit dan het verlangen predikant te worden evenals zijn vader.
Het blokken op Latijn en Grieks geeft hem geen voldoening; hij wil iets
voor andere mensen zijn en houdt met de studie voor dominee op. Hij
volgt te Brussel drie maanden een missieschool en wordt hulpprediker
in het Zuidbelgische mijndistrict, de Borinage.
Hij predikt slecht, maar is een goede ziekenverzorger. Zoals vroeger
overdrijft hij, geeft zijn kleren weg aan armen, slaapt op de grond. Zijn
bestuur vindt dit te veel en geeft hem ontslag.
(Sla om naar de volgende pagina)
t. In 1903 kreeg een Bredase timmer
man bezoek van een paar uitdragers,
die ,,oude rommel" wilden kopen.
koperwerk had de timmerman ook
nog de hele Brabantse nalatenschap
van een zekere Vincent van Gogh in bewaring en die rommel kon
dan meteen weg.
Hetgeen geschiedde voor een rijksdaalderhonderden teke
ningen en schilderijen namen de uitdraqers mee
EN TOEN....
.verscheurden ze eerst een honderd tekeningen, die waren
toch waardeloos. Vervolgens verkochten ze een aantal grotere
doeken aan een voddenman, die ze naar een fabriek in Tilburg
braGht, waar ze werden vernietigd. De vrouw van een der uit
dragers wilden geen naakt" in huis en dus werden alle naakt-
studies ook weggegooid.
De uitdragers spijkerden een paar doeken aan de handkar en
gingen met een lading tekeningen naar de markt. Prijzen: 5 cent
of een dubbeltje, soms drie voor een dubbeltje, pakweq een schil
derij erbij.
Tenslotte kwam er een heer, die alles wat nog op de wagen lag,
voor een gulden kocht. Deze speculerende heer ging ook achter
de andere werken aan en de uitdragers waren niet mal, die be
grepen wel dat er geld in zat en ze vroegen tenslotte wel negentig
gulden voor een doek! Toen de uitdragers die „enorme" winst
hadden binnengesleept, zagen ze een poosje later, dat hetzelfde
doek. voor vierduizend qulden qeveild was!
