104
van deze inzending uit Boymans zo bijzonder onder
de indruk ben.
In de hal zie je op een enorm tableau de afstamming
van het paard. Zware geleerdheid zal ik je dit keer
niet verkopen maar misschien interesseren je twee
dingen: het paard b,egint als een beestje van 25 cm
hoog, en wel in Amerika, maar het stierf er uit. Toen
Columbus Amerika ontdekte was er daar geen enkel
paard. Alle mustangs stammen af van paarden, die
de ontdekkers en veroveraars meebrachten. Maar
waar stamden die Europese paarden dan van af?
Juist, van het Amerikaanse paard. De natuur is een
zeer wonderlijke zaak.
Boven hangen aan de ene kant oude prenten die
beginnen zo in de buurt van Albrecht Dürer, de mid
deleeuwen dus, en ze eindigen bij Toulouse Lautrec,
de 19e eeuw.
Tussen die twee eindpunten verschijnt het paard
in alle mogelijke gedaanten, en niet alleen als paard
maar ook als eenhoorn en als Pegasus, het gevleu
gelde paard.
De eenhoorn
Als je nu wat langer tijd had zou ik alleen al over
die eenhoorn veel merkwaardigheden kunnen ver
tellen, b.v. dat de eenhoorn als verschijning (hij heeft
in werkelijkheid nooit bestaan) misschien „afstamt"
van de neushoorn en helemaal niet van het paard.
Aan de denkbeeldige hoorn van de denkbeeldige
eenhoorn (kun je me nog volgen?) werd geneeskracht
toegekend en tot vandaag de dag gelooft men dat
in Afrika van de hoorn van de neushoorn ook.
Misschien heb je wel eens gehoord dat de eenhoorn
het symbool was van de huwelijkstrouw, maar hij
was dat niet alleen, hij is ook het zinnebeeld geweest
van Christus.
In de grote zaal boven hangen de oude schilderijen.
Die beginnen in de 17e eeuw en eindigen met Breitner
bij het verdrietig starende paard uit een Franse stal
op Montmartre, één van de mooiste schilderijen die
we van Breitner kennen.
Genoeg woorden gezegd en geschreven.
Je komt dus ook!
Al was het alleen maar omdat je niet hoeft te den
ken dat een dergelijke tentoonstelling gauw nog
eens in Nederland herhaald wordt. Ik verzeker je,
zonder enige hoovaardij (waarom zou ik hoogvaar
dig zijn als ik al zo lang ben) dat een dergelijke col
lectie heel moeilijk nog eens bij elkaar te krijgen is.
Tot en met 10 september je geheel hippische
vriend, de conservator
PIERRE JANSSEN
Zo hoort men, geharnast ridder zijnde, te paard te zitten.
Gravure uit het cavalerieboek van Jacob de Gheyn,
omstreeks 1600, door de Rotterdamse prentenverzameling
Atlas van Stolk uitgeleend voor onze zomertentoonstelling
,,Man en paard".
