100
komen.) Het Nederlands Jeugdtoneel geeft „De ka
lief en de goochelaar". En het Scapino-ballet komt
dansen. In onze jeugd, goede lezer, bestonden der
gelijke jeugdvoorstellingen niet. Het enige, waarmee
wij zijn opgegroeid, was een flinke huilbui tijdens het
klassikaal verwerken, van de onsterfeijke film „Alleen
op de wereld", waarin d'oude Vitalis reutelend de
laatste adem uitblies in onze ontstelde gezichtjes.
Zien we elkaar.of niet?
Werpen wij ons thans op een der pijnlijke pagina's
van het programmaboekje, namelijk aangaande
de kermis. U weet, en anders hoort u er nu van op,
dat men de S.G. wel eens met een bedrukt gezicht
verwijt, er zo iets „schandelijks" als een kermis op
na te houden. Moet dit niet gezien worden, zo vraagt
men dan, als een exploitatie, die de S.G. ontsiert?
Ruimhartig als wij met de pen mogen omgaan zouden
wij hier gaarne een hartelijk „neen" plaatsen, daarbij
uiteraard slechts onze redactionele mening en geens
zins die van de desbetreffende autoriteiten vertegen
woordigend. Een kermis is niet een van de nobelste
vermaken van het mensdom, maar iets „ergs" zouden
wij er niet van weten en magnifiek is daarbij de mo
gelijkheid der democratie, om niet te bezoeken wat
men niet bezoeken wil, voorbij te lopen wat men niet
apprecieert en weg te blijven bij wat men afkeurt!
Het is duidelijk, dat de Schiedamse Gemeenschap
voor haar sociaal-culturele werk niet van de wind
kan leven; evenzeer duidelijk is voor iedere bezoeker
van de jaarlijkse kermis, dat gezelligheid en lawijt
een stadshart (we zijn weer terug op de Broersvest!)
slechts tot een aangenamer plaats van verblijf ma
ken kan. Onze mening is (U hebt recht op uw mening,
hoor) dat we de kermis maar niet moeten missen
en mochten we u overigens op de kermis tegenkomen
dan spreken we af dat we elkaar desnoods niet zien,
dan kunt u na afloop rustig verder gaan met de
kermis af te keuren. Maar wat ironisch gemopper:
we zien elkaar wèl en gaan samen poffers eten.
Mensenwerk!
Naast de zomertentoonstelling in het Museum een
tentoonstelling in De Beurs, tot 17 augustus. Hobby's
en bloemen", werk van enthousiaste mensen, die
's avonds thuis niet in de stoel in slaap vallen of zich
wanhopig aan de televisie kluisteren. Werk van ge
wone mensen als u en ik, op een tentoonstelling, die
deze mensen samen gemaakt hebben. In het hart
van die expositie een kunstwerk van bloemen, ge
componeerd door onze Plantsoenendienst. Een van
de interessantste inzendingen zal vast en zeker die
van de Vereniging tot Bevordering van de Bijenteelt
in Nederland zijn, want de imkers zetten er een paar
van die wonderlijke bijenwerelden in levende echt-
Het jongetje Kostja op vakantie bij zijn oom, de
boeienwachter van de Dnjepper. Scène uit de Rus
sische film „De lichtboei" van onze jeugdvoorstel
lingen
heid neer. Maar deze tentoonstelling verdient een
aparte behandeling, wat zij dan ook oppagina105
van dit nummer krijgt.
Kleinkunst en wedstrijden
Reeds geruime tijd voorspelt men de ondergang
van velerlei zaken, als de S.G., het avondland, de
beschaving in het algemeen en mede de jaarlijkse
revue, die ditmaal als Hit-parade" op de Passage
planken verschijnt. Maar ziet, we bestaan nog steeds
en de revue ook en vooral natuurlijk Lou de Groot,
een éénmans-revue, een verzetter van bergen(werk).
Zijn geoefende hand zal ook achter de schermen de
Drie-Steden-Wedstrijd van amateur-kleinkunstenaars
uit Schiedam, Vlaardingen en Rotterdam op het
Plantage-podium besturen. Wie leeft in de kleine
kunst op de grootste voet, daar gaat het om.
In het wedstrijd-werk kunnen wij u verder aan
kondigen een ro/schaatswedstrijd voor kinderen tus
sen de 8 en 16, henge/wedstrijden, de veertiende
wielerronde van Schiedam op het parcours Lange
NieuwstraatTuinlaan, een klaverjasconcours en als
bekroning van al deze sportieve wedijver de Natio
nale kampioenschappen zwemmen en schoonspringen
van de Koninklijke NederlandseZwembond in „Groen-
oord". En als u nu nog niet weet, waar u naar toe
moet, moet u eens denken aan het Joegoslavisch
Danstheater, de Italiaanse opera-solisten, de haven
rondvaarten, het torenklimmen en het vuurwerk aan de
Vlaardingerdijk, waarmee we op zaterdagavond 16
augustus klokke negen het hele feest de lucht in laten
vliegen (behalve de zomertentoonstelling, die dan
nog een kleine maand duurt).
Hier past ons, voor u op te schrijven wat wij eens
hoorden van twee vuurpijlen, die ruzie hadden.
„Ontplof," zei de ene vuurpijl.
Maar de andere was veel hatelijker. Die antwoord
de: „Weet je wat ik hoop Ik hoop, dat jij straks met
een sisser afloopt."
