cJicW tijdf waar beft je gebleven
Weemoed om
wat voorbijging in het Stedelijk Museum
210
Een gezicht op de ruïne van Mathenesse en het Proveniershuis, in winterse
stemming, uit de eerste helft van de negentiende eeuw. Steendruk
Of je nu goed of niet bent geweest, 't is toch jammer,
dat je verdwenen bent, oude tijd, gisteren, eergisteren,
vroeger, toen, lang geleden.
We willen niet terug, want we kunnen immers
niet terug, maar tochnu ja, toch zouden we w e I
eens graag terug willen, ook al stellen we ons niet
voor, dat het toen beter was. Toen was het in ieder
geval anders, al waren de mensen misschien eender
't Is ingewikkeld, ons heimwee naar het verleden,
't Is onredelijk, zelfs. En ongezond, misschien. Maar
't is wel prettig, je er eens aan over te geven. Dat kan
nu, sedert enkele dagen, omdat ter gelegenheid van
Kerstmis in het Stedelijk Museum een tentoonstelling
is opengegaan onder de titel ,,Ach tijd, waar ben je
gebleven".
Het woord tentoonstelling is eigenlijk verkeerd.
Het betreft hier een nieuw arrangement in de nieuwe
zaal in de linkervleugel van een deel van het histo
risch bezit van de stad Schiedam. Er wordt U in die
zaal, en in de aangrenzende aula, niet de historische
les gelezen. Allerminst, 't Is geen uiteenzetting met
jaartallen van de historie van de stad. Daar zijn
boekjes voor. Het is een losse keuze van mooie of
merkwaardige dingen, gekke dingen soms, ook wel
ontroerende dingen. De manier, waarop de dingen
getoond worden, is daarbij niet ,,net echt oud".
Integendeel, met opzet zijn de oudheden in de mo
dernste zaal van het museum geplaatst en worden ze
op een moderne manier geëxposeerd, tegen gekleurde
wanden bijvoorbeeld. Op deze wijze „ontdekt" men
ze opnieuw, en daar was het om begonnen.
Het heeft geen zin, hier op te sommen, wat er
allemaal te zien is: van oude reclame-platen voor
jenever met weelderige juffrouwen tot een stukje
van het bij de beeldenstorm vernielde altaar van de
grote kerk, van een oud telegram tot een vals assig
naat, van een tinnen lepel tot een geborduurde reistas,
Dit vonden we mooi in de negentiende eeuw: klokken
met veel beeldhouwwerk (gietwerk in koper) en struiken
kunstbloemen met metalen ballen en kralen, onder
glazen stolpen.
Op deze pagina's:
Een kleine foto-verkenning van dingen uit een tijd, die voorbij-
I ging, op de tentoonstelling ,,Ach tijd, waar ben je gebleven"
in het Stedelijk Museum.
