werd gedrukt
omdat een tro
P*0ta0U0fat»tam almeoirginio. ïiiöttHne
i eft tranflatwtercia per uenerabilrm parrrr
12
Sinte Liduina en een engel uit het Liduina-leven van de
Oud-katholieke gemeente te Schiedam). Het fraaie beekje
is sinds enkele maanden geëxposeerd in het Stedelijk Museum.
HET eerste boek dat te Schiedam gedrukt werd
was de Vita Lydwine van de bekende franciscaanse
volksredenaar uit de vijftiende eeuw, Johannes
Brugman, door hem in of kort vóór 1456 geschreven.
Dit was het derde werk dat hij aan de nagedachtenis
van deze Schiedamse heilige wijdde, die hij wel nooit
persoonlijk had ontmoet, maar over wie hij zich uit
andere levensbeschrijvingen, uit mondelinge con
tacten met personen uit haar onmiddellijke omgeving,
uit officiële stukken ook, een gedegen kennis had
gevormd.
Dat er over deze vrouw reeds vrij kort na haar dood
in 1433 Brugman was toen 33 jaar oud reeds
zoveel pennen in beweging kwamen, zal ons niet
verwonderen wanneer wij bedenken, dat reeds bij
haar leven haar faam wijd verspreid was, zodat zelfs
personen van aanzien en gezag, stedelijke magistra
ten, graven, bisschoppen, theologen, geneesheren
van naam zich bezighielden met het verschijnsel van
haar lijden en haar vroomheid. Vooral in Schiedam
had de verering van Liduina een grote omvang aan
genomen en een van de vele blijken daarvan was het
Deze maand viert Schiedam naar
eeuwenoude traditie de feesten ter ere
van de Heilige Liduina. Op deze
pagina's vertellen wij iets over het
boek van haar leven, het eerste boek
te Schiedam gedrukt.
besluit van de kerkmeesters in 1498, om het zojuist
genoemde door Brugman geschreven leven in druk
te brengen. Dit besluit had een merkwaardige aan
leiding.
KEIZER Maximiliaan van Duitsland die gehuwd was
met Maria van Bourgondië, dochter van Karei
de Stoute en erfgename van de Nederlandse gewes
ten, had in het begin van zijn regering zijn handen
vol aan het vestigen van zijn gezag in de oproerige
steden van Vlaanderen. Het verzet in Vlaanderland
vond handlangers in de partij der Hoeken die vooral
in het noorden actief was en welks voorman jonker
Frans van Brederode de keizer nogal wat last be
zorgde.
Deze jonker Frans nu zag kans om Rotterdam bij
verrassing te bezetten en vandaar uit trachtte hij
door verraad ook Schiedam te verschalken. In februari
van 1489 waren zijn voorbereidingen rond en op de
avond van de veertiende van die maand, Sint Valen-
tijnsavond, zou hij zijn slag slaan. Om negen uur, zo
luidde de afspraak, zou de hoornblazer van Van
Wittenhorst, bevelvoerder van een compagnie ru'ters
binnen Schiedam, een hoornsignaal afgeven, dat
voor de verraders binnen de muren het teken zou
zijn om de stadspoorten te openen en het inmiddels
uit Rotterdam onder de hoede der duisternis gearri
veerde volk van jonker Frans binnen te laten.
De hoornblazer, zo stellen wij ons voor, bracht de
avond reeds bij voorbaat in overwinningsroes door
met zijn trawanten. Tijd en uur ontgingen hem. Dan,
plotseling, opgeschrikt door het bewustzijn van zijn
verantwoordelijke taak, loopt hij naar buiten en
informeert bij de eerste de beste die hij ziet, een oud
vrouwtje, hoe laat het wel is. Zeven uur, antwoordt
het goede mens. Negen uur, verstaat fataal de hoorn
blazer, grijpt zijn hoorn en geeft het afgesproken
signaal.
