VROEGER moest ie voor twee centjes
De jeugd ivil wat anders
dan Dichter und Bauer
C. LANDSBERGEN
geen schuld
Al kondigden we in ons vorige
nummer aan, dat we het televisie
probleem voorlopig verder zouden
laten rusten, vandaag komen we
er toch nog een keer op terug,
want soms is een probleem zo
hardnekkig als onkruid. Er was
één aspect, dat ons nog niet met
rust liet, en dat was de kwestie
van de muziek. We hoorden aan
gaande deze muziek wanklanken:
het zou afgelopen zijn met bijvoor
beeld een korps als „Crescendo"
en dat zou een gevolg zijn van de
televisie.
Een onzer medewerkers is gaan
praten met voorzitter LANDS
BERGEN en dat werd zo'n opmer
kelijk interview, dat wij er-menen
wij - inderdaad een schallend slot
akkoord van onze reportage-serie
mee kunnen laten klinken. De heer
Landsbergen heeft ronduit gezegd
wat hij dacht, en hij heeft vooral
gedacht aan de jeugd. Dat maakt
zijn mening even belangwekkend
als belangrijk.
A/IJ vonden de heer C. LANDSBERGEN voor-
V zitter van de Arbeiders Muziekvereniging Cres
cendo en voorzitter van de sectie Muziek van de
Schiedamse Gemeenschap in de drieledige B.L.O.-
school aan de weg, die genoemd is naar de man, die
bijna een eeuw geleden de zangvereniging Orpheus
heeft opgericht, burgemeester M. L. Honnerlage
Grete. De heer Landsbergen heeft in deze school
de zorg voor de verwarming, de instandhouding
en de reiniging van alle drie de afdelingen. Hij strekt
zijn beschermende vleugels over de drie gezindheden
uit, zo onpartijdig als een kloek ze uitstrekt over haar
kuikens.
„Ik voor mij geloof niet, dat de televisie er schuld
aan heeft," zo zegt hij, „maar ik geef toe, dat er
een zekere lauwheid bestaat. In de eerste plaats
onder de muziekliefhebbers, die vroeger naar onze
uitvoeringen in de Plantage en zo kwamen kijken.
Ze komen niet meer en dat is wel wat teleurstellend,
want je moet toch nog al wat blokken en repeteren
om met een concert te kunnen komen en waar doe
je dat tenslotte voor? Hier zit misschien wat televisie
achter, maar afgezien daarvan is er ook een ver
vlakking bij de zelfmusicerende jeugd.
Er zijn heel wat sociale verbeteringen tot stand
gekomen; er wordt de jongeren zo heel veel zonder
slag of stoot in de schoot geworpen. Vroeger moest
je knokken en staken om twee centjes loonsverhoging
en de laatste jaren is het: „Asjeblieft, hier heb je
het.En dat remt de activiteit. Het animeert niet
om lid te worden. Bovendien zijn er de avonddiensten
en het nachtwerk. Veel jongeren worden in beslag
genomen door avondscholen, cursussen zus en cur
sussen zo. De jeugd is veel meer bezet dan voorheen.
Alles moet leren en studeren."
Stijlverandering
„Maar als je het mij vraagt is er een grote stijl
verandering gaande. Het begint met de ontspanning.
De jeugd speelt niet meer zelf, maar heeft een pick
up en draait platen. En daarbij gaat de belangstel
ling uit naar de moderne muziek.
Wij hebben het in het bestuur uitvoerig besproken.
De korpsen werken nog met het oude repertoire, met
„Dichter und Bauer" en „Leichte Cavallerie"; dat
kan mooi zijn, maar het wil er bij de jongeren niet
meer in. Er moet eigenlijk een hele omwenteling
komen, want er is een tegenstelling jong oud.
De program-keuze is hyper-belangrijk. Het is voor
de jongeren niet eenvoudig en weinig aantrekkelijk
om de tegenwoordige nummertjes te spelen en voor
de ouderen is het moeilijk zich aan te passen aan de
nieuwe stijl. En toch willen wij het proberen. Wij zijn
