Sint Jacobsgasthuis ik ook nog een bak. Ik hou van die prutskarweitjes. De een heeft dit, de ander dat. Laatst nog een stoel. De veer prikte eruit. Ik zei nog: Laat hem zitten dan glij je niet van de stoel af.hahaha!.maar toen heb ik die stalen spiraal er toch maar afgeknepen. Met een tang. Voor mezelf heb ik van sigarenkistjes een houten huisje gemaakt. Alles met schroefjes en haakjes in elkaar gezet. Kom maar eens mee, dc zal ik het u laten zien. Met Nico van Wasse naar, oud 78 jaar, is dat weer helemaal anders. Dat is een oud varensgezel. Hij is als marineman naar Atjeh gevaren. Hij maakte met een zeilboot een tocht om Kaap Hoorn. Later werd hij sluiswachter, hier in Schiedam. Van Wasse- naar is een praatvaar en een charmeur en een f oubollige zeeman ge- weest, zijn hele leven, en f w dat is-ie nog. Om acht uur 's morgens gaat hij passa gieren. Het water trekt hem. Maar om tien uur de koffie ook. En na de koffie weer de waterkant. Alleen bij storm en regen trekt Plettenberg, hoe denkt u erover?" ,,lk ben vier jaar op me zelf geweest, maar daar heb ik niet van terug. Als je niks te doen hebt, ben je de hele dag maaralleen. Hier heb ik de kelder ge wit en het ijzerwerk ge schilderd. Met aluminium- verf. Ik heb altijd geholpen om bij avondjes de stoelen te sjouwen, ledereen zet ze dan voor de deur en de volgende dag gaan ze terug." De heer Plettenberg is een geboren knutselaar en hij schildert ook. Van die mooie portretten en landschapjes. Jammer, zijn penselen zijn wat versleten en zijn verf is op. Maar dat aquarium in de hal. o, had u dat gezien?.nou, het is Plettenberg, die dat verzorgt en het ziet er prima uit. Een levend schilderstuk, met al die kleurige vissen.De directrice kon het niet bijbenen. Blackmollies, lantaarndragers, vuur-neons, zwaarddragers en danio's. Boven heb aan een gevoel van onbehagen over de wijze waarop vroegere generaties het probleem van de bejaardenzorg hebben-neen, niet aangepakt, maar - laten liggen. Pas in het begin van deze eeuw zijn er ernstige pogingen aange wend om tot gezondere en meer menswaardige toestanden te ge raken. Het heeft echter nog ruim dertig jaar geduurd voor in het nieuwe, thans jubilerende, Sint Jacobsgasthuis een behuizing werd geschapen en een verzorging werd gebracht die alle rechtvaar dige eisen ten aanzien van de ze punten ten volle honoreerden. Onderaan de bladzijde: zitje in die erker en in de conversatiezaal. Hiernaast: tuin en erker van het tegen woordige gasthuis.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamse Gemeenschap (tijdschrift) | 1959 | | pagina 15