Ik houd van toneel
42
Er is ook Europoort als het feit, dat
het nu het gemeenschappelijk eigen
dom is van gemeente en industrie, van
houders van grote aandelen en bezit
ters van kleine coupures; dat Euro
poort is: Schiedams saeck.
En er is het Europoort als het grote,
héél de toekomst bestralend ver
schijnsel, dat de sterken, dat zij die
geloven, zij die rotsvast overtuigd
zijn dat in Schiedam, waar reeds zo
veel is tot stand gekomen, veel (nog)
kan; dat Schiedam is: de stil wer
kende stad met het grote elan, dat
zij die welberaden, vastbesloten langs
het pad gaan, waarlangs de weife
laars en gereserveerden, de schok
schouderenden en de ietwat verbaas
den staan, dat zij het gelijk aan hun
zij hebben: dat Europoort erkwam
en dat, nu reeds, de resultaten uit
wijzen dat het méér dan verantwoord
is, dat het er kwam.
En ook is er de kwestie dat ook
metterdaad, Europoort Schiedams ge-
meenschaps saeck is, want iedere
Schiedamse instelling en ieder Schie
dams bedrijf is bij Europoort gebaat,
cultureel en mercantiel bezien.
Daarom onze verheugenis.
Elke stad, waar ook, en in het bezit
van welke kostelijke gelegenheid ook,
zou met dit Europoort trots en blij
zijn. Ook daarom onze verheugenis.
SEBASTIAAN
Ik houd van Toneel. En als ik toneel" schrijf, bedoel ik niet het
zorgenvrije, door Rijk, Provincie en Gemeente gesubsidieerde be
roepstoneel, maar het echte, handenwringende, de hemel en de
souffleur staan me bij, moeizaam ploeterende toneel van de ware
liefhebbers!
De beroepsspeler IS op de planken. Charlotte Kohier IS de dame
van-gezelschap in Waaier-patience", Kees Brusse IS de kok
in .Meeuwen boven Sorrento".De ware liefhebber kruipt
in de huid van een ander"Hij IS niet, hij doet krampachtig
zijn best om te schijnen"Je ziet hem voortdurend zijn
best doen, je hoort hem zwoegenHij vecht met zijn stem,
met zijn handen, met zijn .opkomen van links", met zijn mede
spelers, met helemaal zijn eigen ik van gisteren.
Dat maakt het voor de toeschouwer zo spannend.
Als ik Herman Krebbers achteloos zijn viool onder de kin zie
steken om zonder de minste moeite het vioolconcert van Beet
hoven te spelen, dan vind ik dat erg mooi, maar het DOET me
niksAls buurmans Marietje echter, met veel gebibber,
ernaast-strijkjes en bijna in tranen, Knaapje zag een roosje
staan" uit haar instrument krast, lopen de ril Iers over mijn rug,
komt het water me in de handenDan worstel ik elk maatje
mee.
Dat is het enorme verschil tussen vakmensen en liefhebbers
Twee categorieën die je nauwelijks met elkaar kunt vergelijken,
omdat ze allebei iets geheel anders brengen, een geheel andere
sensatie verwekken.
Het amateur-toneel dus.
Er zijn in Schiedam maar even
tjes vierentwintig verenigingen
op dit gebied. Pernis heeft zijn
stank, Rozendaal zijn bedrie
gertjes, Deventer zijn koek, wij
hebben ons toneel.
Wij zijn er trots op, wij zijn
er dankbaar voor.
leder jaar wordt er door de
sectie Toneel 'n grote wedstrijd
georganiseerd. De resultaten
van die wedstrijd liggen in een
machtig jury-rapport voor me.
Acht clubs hebben dit keer mee
gedaan. Er waren per club hon
derd punten te halen. De laag
ste had 60,58dat is een
goeie zes.... de beste kreeg
84,61 met lof!!...., bijna acht
en half op zijn schools gezegd.
En als ik zo de bladzijden eens
omsla dan zie ik dat er spelers
zijn die volgens de jury een 9
voor „voordracht" en een 9 voor
uitbeelding waard zijn. Na
tuurlijk, dat zijn uitzonderingen,
maar achten vind ik bij bosjes.
Dat is allemaal prachtig. Dat
klinkt als het beieren van de
klokken in de Oude Sint-Jans-
toren, twintig jaar geleden, toen
ze nog niet aftands waren.
Maar het allermooiste, het heel
bijzondere, het hart-pakkende
van deze wedstrijd zijn NIET de
resultaten, vastgelegd in het
jury-rapport.... het zijn de
staaltjes typisch Schiedamse Ge-
meenschaps-zin, die bij deze
wedstrijden werden gedemon
streerd. Want natuurlijk wis
ten minstens drie van de deel
nemende verenigingen dat ze
geen schijn van kans hadden op
de eerste prijs.... tóch deden
ze mee.
Schiedamse Gemeenschaps
zin: dat spontane applaus toen
bekend gemaakt werd dat GE-
RON de allerbeste geweest is.
ledereen gunde deze club dit
daverende succes. De voorzitter
van de Katholieke Kring schreed
onmiddellijk statig het toneel
op om Geron aan te bieden voor
zijn kring een uitvoering in het
Passage-theater te verzorgen!
Leuk ook dat alle verenigingen
botje-bij-botje hadden gelegd om
voor hun ex-voorzitter Ir. W. E.
Hoek een prachtige tinnen vaas
te kopen, omdat hij tien jaar
lang hun leider, hun klachtenbak
en hun voorbeeld heeft willen
zijn.
Mag ik eindigen met de wens
dat de volgende Toneelwedstrijd
in Schiedam een éven groot suc
ces wordt met nóg meer deel
nemers
