DE JEUGDSOCIËTEIT
H. van der MEER
verontrustend of verheugend verschijnsel
129
Een avond in zaal Musis Sacrum".
De Schiedamse jeugdsociëteit „Scopulus" geeft een feestavond, er wordt
gezegd vanwege het tweejarig bestaan van de sociëteit, maar dat ge
looft eigenlijk niemand.
Er wordt gewoon feestgevierd omwille van het feestvieren en de en
kele honderden jongens en meisjes die aanwezig zijn, doen dit dan ook
met volle teugen. Er wordt gedanst op alle mogelijke manieren tussen
uitgelaten en innig. Er wordt geswingd en er wordt gevrijd en iedereen
is hier met het onwankelbare voornemen zich alleen maar zoveel moge
lijk te amuseren. Deze en dergelijke bijeenkomsten worden de laatste
jaren in bijna alle weekends georganiseerd door de verschillende jeugd-
sociëteiten van onze stad.
Wat moeten we van dit verschijnsel denken? Is de oppervlakkigheid
van dit amusement niet verontrustend? Of valt het allemaal wel mee
en kunnen we ons zelfs over deze activiteiten verheugen?
Op de eerste plaats geloven we, dat het verschijnsel van deze jeugd
verenigingen want het woord 'sociëteit' is maar een slag in de lucht
niet van vandaag of gisteren is. Reeds lang gebeurde het, dat een
aantal jongelui de koppen bij elkaar stak en een clubje, vereniging of
wat dan ook stichtte, louter en alleen met het doel zich te amuseren.
We kennen uit het verleden de zangverenigingen, de dans- en sport
clubs, waar half Schiedam zijn ontspanning en zijn levenspartner
vond en er is niemand, die aan dat verleden ook maar een kwaad woord
zal wijden. Wij achten het zelfs prijzenswaardig, dat er jongelui zijn, die
in onze tijd van voorschriften en voorkauwen de zin en de ruimte vinden
om eigen initiatieven te ontplooien. Want dat is het voornaamste wel
voor deze mensen: zelf iets op touw zetten, zelf bepaalde evenementen
organiseren en zelf boeiende attracties bedenken. Zij nemen er geen
genoegen mee, lid te worden van een vereniging waar alles voor hen
gedaan wordt, waar ze zelf niet hoeven te denken; ze willen zelf de
plannen maken en uitwerken.
Natuurlijk worden daarbij fouten gemaakt, soms zelfs grove fouten,
maar dat is, dunkt ons, niet zo catastrofaal. Ten slotte kan ieder van
zijn eigen fouten leren en dus zeker deze jongelui. En er komt ook prima
werk uit hun handen. Daarbij valt vooral de veelzijdigheid van hun acti
viteiten op. Door de jeugdsociëteiten van Schiedam worden evenementen
georganiseerd op amusementsgebied, maar ook op cultureel terrein.
We denken hier aan concerten van jazz en klassieke muziek, lezingen
door kunstenaars en het optreden van uit de leden gevormde cabaret
groepjes. Uiteraard voert het amusement bij al deze activiteiten de
boventoon, maar zelfs dat is meer dan alleen maar het organiseren van
dansavonden. Steeds weer probeert men van iedere avond iets speciaals
te maken, door er allerlei attracties aan te verbinden of door het dansen
af te wisselen met evenementen van culturele aard. Dit kan wel eens
tot tegenstellingen leiden, die de buitenstaander bijzonder vreemd
aandoen. Zo kon het bijvoorbeeld bij de Instuif „R.K. Jong Schiedam"
voorkomen, dat een gezelschap van ruim honderd jongelui ademloos
gespannen luisterde naar een klassiek grammofoonplaten-concert en zich
nog geen tien minuten later met overgave op de dansvloer in- en ont
spande. Dit kan bij de jeugdsociëteiten allemaal en wij geloven, dat we
ons daar alleen maar over moeten verheugen.
Het is een alleszins gezond standpunt, dat ernst en plezier vlak naast
elkaar kunnen liggen en de jeugdsociëteiten hebben dat heel goed
begrepen.
(Vervolg op pag. 131)
HAAAAAALEÜ
Als er drie keer op de doffe gong geslagen
is, wijkt langzaam het doek. In de zaal
wordt het stil Het stuk gaat beginnen
De deur die niet naar binnen open wil,
omdat ie alleen maar naar buiten kan,
doet de coulissen wankelen Struike
lend schrijdt de huisknecht het toneel op.
We zitten er meteen middenin in de
schmink, in de tekst, in de zenuwen
De eerste vijf minuten wil zo'n stuk nooit
De spelers moeten eerst warm lopen
eerst van hun zinnetjes-opzeggen
loskomen Ze zijn als zwemmers die
even tijd nodig hebben om aan het water
te wennen en dan opeens
plonsen ze derin voelt de zaal dat het
lukt De spanning van de planken
slaat over naar het publiek Er is
contact
Kijk, dat is nu het verrukkelijke van ama
teur-toneel je moet mééspelen of je
wilt of niet Je kunt er geen afstand
van nemen Je kunt er je niet aan
onttrekken Goed of slecht: de toe
schouwer levert zijn deel.
Na een geslaagde uitvoering is het publiek
tevreden over zichzelf Bij een
mislukking hebben ze het land aan
zichzelf. Soms betrap je jezelf op de neiging
de planken op te rennen en helemaal echt
mee te doen Ik geloof niet dat beroeps
toneel diezelfde sensatie kan geven. Bij
beroepstoneel zit je niet zo in zorg: die
luitjes klaren het wel Dan let je meer
op het stuk dan op het spel. Het spel is
immers altijd goed! En wat bij amateurs
zo knus is, wat het zo bijzonder charmant
maakt, is dat je de spelers kent van thuis,
van uit de straat, van op kantoor Je
herinnert je ze uit vroegere stukken
„Wat doet die Koos het weer lekker van
avond!" en „Ha, daar is Piet, ken je lache
Je weet, dikwijls uit eigen ervaring,
hoe ontzettend moeilijk het blijft Dat
zie je er bij 'beroeps' nooit vanaf die
staan voor niks, die kunnen alles. Ama
teurs staan zo echt „aan hun rol te tillen"
soms ze vechten ermee.
Amateur-toneel is daarom zo helemaal
een „gemeenschapscultuur" Het
hoort daarom zo helemaal thuis in de
Schiedamse Gemeenschap.
Fijn dat we dit jaar weer een toneelwed
strijd hebben. Er doen zes groepen mee.
U moet vast méé komen kijken. Zaaaakke
Sebastiaan
TONEELWEDSTRIJD
Aan de S.G.-toneelwedstrijd doen ko
mend seizoen een zestal verenigingen mee.
Het zijn in volgorde van optreden: Geron,
Tot steun in den strijd, Utile Dulci, Brede-
rode, Schiedams Toneel en Othello.
GEMEENSCHAPSZIN
„Haal ze er eens uit", is het motto van
het Comité Auto en Boottochtjes (C.A.B.).
Een aantal Schiedamse autobezitters heeft
op 8 september dit motto van naasten
liefde weer in praktijk gebracht. Ongeveer
75 lichamelijk gebrekkige stadgenoten
werden in een lange stoet auto's een dag
mee uit genomen. Over rustige wegen,
door het hart van Zuid-Holland, koerste
men naar Heemstede, waar in een feeste-
(Vervolg op pag. 131)
