211 MAANLANDSCHAP - J.Th. Abels (coll. Mus. Boymans-v. Beuningen) dat de schilders zich langzaam uit het nauwe keurslijf van het Classicisme los gingen werken dat niet de rede, de ratio, maar het gevoel de schilder leidde bij zijn werk dat onderwerpen uit „De Geschiedenis des Vader lands" zeer geliefd en door Potgieter in zekere zin zelfs aan de schilders opgedrongen zijn dat de Romantiek in Frankrijk voor het eerst en vooral door de schilders Géricault en Delacroix theatraal en gepassioneerd bedreven werd dat de Engelse Romantiek door schilders als Tur ner en Constable verrijkt werd met werk, dat nu nog door uitzonderlijkheid aanspreekt dat de volksaard in de Romantiek een belang rijke rol speelde; zo schrijft ene B.C. Koekkoek (met vader en broers een nest vol schilders) in zijn „Herin neringen en mededelingen van een landschapsschilder" het volgende: „De Nederlander wil eerst met het eenvoudig ware bekend zijn, om hetzelve later met het dichterlijke te vereenigen, teneinde de wereld door zijn kunstgewrochten te toonen, dat de Neder- landsche schilder wel degelijk de verheven poezij ge voelt, en in den boezem omdraagt". En als u dan na de aula het romantisch avontuur zelf gaat beleven zult u ontdekken, dat de schilderijen, behalve overdreven gevoelig en wat pathetisch, ook mooi zijn. U zult ontdekken, dat een veelzijdig schilder als W. J. J. Nuyen soms met een verrassend fijn coloriet voor de dag komt. Geraffineerd is het, zoals hij z'n schilderijen soms op aquarellen deed lijken. Want vaklui waren het. Dikwijls werden buitenlandse studie reizen ondernomen. Koning Willem II verleende daar voor zelfs wel een stipendium. Martinus Antonius Kuytenbrouwer was zo'n begunstigde. Knap is de gedetailleerde schilderwijze van B. C. Koekkoek. Biologen kunnen op deze schilderijen zelfs de bomen naar ras en soort determineren. Roem der Romantiek! Goed, wij leven uit een andere instelling. De pathetiek kennen wij alleen nog als een sonate van Beethoven. De romantiek kenden we in onze jeugd: dagboeken, gedichten, stilgedragen verliefdheden, aanbidders, muziek, kunst. Deze kunst, deze romantische kunst nu was voor de 19e-eeuwer, schilder zowel als kijker, een vlucht- haven. Een vlucht naar een groots verleden met dappere zeehelden, woeste landschappen, stille plekjes in oude steden en donkere bossen. Wel, u wilt er ook wel eens uit. Even eruit zijn. Een half uur lang romantisch negentiende-eeuwer zijn. Wandelen door een wereld, die een goede honderd jaar achter u ligt, maar oneindig veel verder, oneindig veel vrediger lijkt.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamse Gemeenschap (tijdschrift) | 1961 | | pagina 39