VAN SCHIE TOT DAM VAN SCHIE TOT DAM VAN SCHIE TOT DAM VA PLATTEGROND NOG EENS: ORPHEUS ONVERGETELIJK DONATEURS HOEK VAN HOLLAND 45 waarbij nog komt dat het mogelijk betere „niveau" (waarover straks nog een opmerking) in ieder geval de kans biedt de repetities als een musicaal genoegen te beleven en de concerten niet als het alleen zalig makende doel te zien. Wanneer de heer De Bij o.m. een oplossing ziet in kleinere, geselecteerde, liefst gesubsidieerde gezel schapjes, dan kan hij als musicoloog wel gelijk hebben, doch dit heeft wel tot gevolg dat nog minder mensen kinderen aan zang zullen kunnen doen, om redenen van kwaliteit, om redenen van financiële aard, kortom, tegen hun wil tot de „outcasts" zullen behoren. Waarmee ik maar wil zeggen dat de sociale functie van, in dit geval, de zang niet bepaald bevorderd wordt. Hoe breder de bodem, hoe hoger de top, lijkt mij een beter uitgangspunt. Terugkomend op het „betere niveau" veroorloof ik mij als amateur toch een opmerking die „vaklui" misschien niet prettig vinden. „Een koor is zo goed als een dirigent het laat zingen". Een ongetwijfeld be kende tirade. Ik ben realist genoeg om te weten dat een prima vakman zonder goed gereedschap niet excellent kan werken, doch hetzelfde realisme heeft mij geleerd, dat een goed koor zonder een prima vak man op de duur zelfs zijn sociale functie kan ver liezen. Veel, heel veel hangt af van de vakman, ook wat be treft de „opvoeding" op het gebied van het reper toire. Ik had beloofd kort te zijn. Misschien is er later nog een gelegenheid om op andere facetten van het „re volutionaire" artikel van de heer De Bij in te gaan. Voor deze eerste reactie wilde ik mij beperken tot de sociale kant van het geval. Na een week van „aardse beslommeringen" voel ik mij, evenals vele zangersvrienden, prettig opgeveerd na een inspannende repetitie, waar de dirigent, prima vakman, groot pedagoog, prettig mens, ons gaarne ziet komen met al onze muzikale feilen. Per slot heeft het ook voor hem een sociale kant. Hoe gelukkig voelt een armzalig amateur-voetballer tje van de eerste de beste amateur-voetbalclub zich niet op het groene knollen veld van „zijn" club, ondanks zijn projectie tegen zijn idool Kreijermaat op het biljartlaken van een Feijenoordstadion. Ik vind „Houen zo". Of ook.opruimen die massa amateurs Kleine, geselecteerde, gesubsidieerde ploegjes? Niet bepaald sociaal gezien! J. EIKENBROEK In het advertentieblad 'Nieuwland Nieuws' beklaagt meneer Teunisse zich over het ontbreken van een plattegrond met een stratenlijst voor dit stadsdeel. Mogen wij de heer Teunisse er even op wijzen, dat de Schiedamse Gemeenschap in 1962 niet min der dan 3000 plattegronden van Schiedam, compleet met stratenlijst en bovendien vergezeld van een zeer uitgebreide adres- sengids aan de man heeft gebracht? leder die zich in dit jaar van buitenaf in Schiedam vestigde of hier in het huwelijk trad, kreeg het genoemde gratis thuisgestuurd. Alle andere Schiedammers konden het zich voor een luttel bedrag bij elke boekhandel en bij de V.V.V. aanschaffen. Over een paar weken verschijnt een nieuwe druk van Gids en plattegrond, beide geheel bijge werkt. Wij zouden de klager met nadruk willen aanraden zich daarvan eerst een exemplaar aan te schaffen, voordat hij overgaat tot het lanceren van plannen voor een Nieuwland-plattegrond. Voor de namen behorende bij de in ons kerstnummer geplaatste foto van Orpheus anno 1899 ontvingen wij nog enkele tips. Het waren de heren Th. van Woerkom en G. van der Zee die ze verstrekten. Voor de nummers raadplege men pagina 246 uit het nummer van februari 1963. Nummer 17 zou kunnen zijn de heer Ver- waaijen. Voorts is nummer 20 met zeker heid Van Lissa, de apotheker. Nummer 30 kan niemand anders zijn dan Jan Wouter- lood en nummer 31 zal Cas Kemper, meesterknecht, moeten zijn. Nummer 38 moet zijn T. Kruithof, terwijl de onbekende nummer 39 wel eens Th. Slavenburg zou kunnen zijn. Voorts heeft men er ons op gewezen, dat deze foto wel eens niet in Antwerpen, doch in de Officierentuin genomen zou kunnen zijn. Inderdaad onvergetelijk was de exclusieve dia-avond die wij meemaakten in het atelier van de bekende glazeniers, de ge broeders Henderickx. Het niet zo ruime atelier kon maar nauwelijks het dertigtal genodigden bevatten. Maar in de volle ruimte hing een plezierige sfeer van ge spannen verwachting. Ir. G. den Butter en L. Boekhout zouden hun dia's op het scherm brengen. We zullen echt niet trach ten de resultaten van deze meester-foto- grafen in woorden onder te brengen. De kleur en de compositie van hun dia's maakten diepe indruk en een begeleidend praatje zorgde er voor, dat het weinige dat niet 'op zicht' begrepen werd, tot klaarheid kwam. Mevrouw Van Wieringen, sopraan, Piet van Wieringen, piano, Jan de Winter, viool en Bert Witte, klarinet, zorgden voor een muzikale omlijsting. Ook het werk van deze 'liefhebbers' stond op een niveau als maar zelden gehoord wordt. Onze oprechte hulde aan de initiatief nemers, de gebroeders Henderickx, en aan de uitvoerenden, die ons zo kostelijk en belangeloos de tijd lieten vergeten. Voorzover u uw donatie (ad-minimum-5- gulden) voor 1963 nog niet aan ons heeft voldaan, krijgt u een dezer dagen de donatiekaart thuis aangeboden. Vrien delijk verzoek: laat de loper niet 2 keer komen, dat kost u en ons geld. Geld dat we liever en beter voor andere dingen be steden. Een goed gemeende raad: bewaar uw donatiekaart. Deze zomer al kan hij u goed van pas komen. Nadere mededelingen daarover leest u tijdig in dit blad. Dezer dagen hebben alle schoolgaande kinderen weer een vouwblad mee naar huis gekregen. Er staat op: MET DE S.G. MEE NAAR ZEE, hetgeen niet alleen prachtig rijmt, maar ook nog waarheid bevat, leder kind kan in de zomervakantie weer een of meer weken voor tien gulden per week naar Hoek van Holland. Daar wordt dan onder deskundige leiding de week doorgebracht met spelen. Spelen aan het strand, in de zee of in de duinen. Iedere dag heen en weer met een speciale trein. Is dat geen feest? Wij hopen dat weer heel veel kinderen, die anders dag in dag uit zich voor de deur op de stoffige, gevaarlijke straat moeten vervelen, de gelegenheid zullen krijgen aan dit grote kinderfeest deel te nemen. Een raad aan de ouders die hiertoe zullen besluiten: Wacht met uw opgave niet te lang. Volgeboekt is volgeboekt, en dat risico hoeft u beslist niet te lopen.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamse Gemeenschap (tijdschrift) | 1963 | | pagina 21