E R E L IJ S T 93 En hoe minder u dat in de gaten hebt, hoe beter er geacteerd wordt. Want toneelspelen is moeilijk. Veel moeilijker dan u zoudt kunnen geloven als u het nooit zelf hebt geprobeerd. In mijn jeugd heb ik eens een schaaltje eieren moeten opbrengen van links. Niks an, doet u in het dagelijkse leven misschien elke vrijdag. Maar kom er eens mee de planken op. Heb het léf eens als vierhonderd paar ogen naar u zitten te kijken. En dat is nog niks, u hoeft niet aan uw handen te denken, die houden ge lukkig het schaaltje vast.maar hoe kijkt u erbij Gewóónnatuurlijk. Maar wat IS „gewoon" als uw hart met hamerslagen tegen uw vestje beukt, als u voelt dat u helemaal in de bibber bent? En dan lópen. RUSTIG, waardig.ménsen, houd op, ik doe het NOOIT meer. Ik wordt liever 's nachts uit mijn bed gebeld omdat er één of andere klant klaagt dat zijn verwarmingsinstallatie is uitgevallen (allicht, want zijn olie was op) dan dat ik nog één keer met die verrekte rot-eieren van links opkom. Toneel.... toneel.... toneel! Een avond spelen betekent: dertig avonden of meer repeteren! En als je een beroepsregisseur hebt kan het best zijn dat die man juist kan als Feijenoord tegen Benfica uitkomt, of als je kaartjes in je zak hebt voor de Maitheus-Passion of als je broer jarig is. Dat weet je nooit van tevoren, want zo'n beroepsregisseur moet dikwijls zélf de planken op en dat hoort hij pas kort van tevoren. Decors, costuums, attributen, belichting! „Het toneel staat vól seringen" lees je doodleuk in het tekstboekje. Voor Geron moest er een speciale belichtingswagen van de N.A.T.U. komen Dit seizoen hebben acht verenigingen aan de S.G.- wedstrijd meegedaan. Dat is in drie tellen neergetikt. Maar weet u wat zo'n organisatie voor het sectie- bestuur betekent? Acht woensdagen in Musis waarvan er op het laatste moment nog gauw een paar naar donderdag moesten verhuizen, vanwege mogelijke voetbal op de T.V. Dan waren er twee verenigingen, die hetzelfde stuk hadden gekozen. En wanneer kunnen de heren van de jury precies alle drie tegelijk? Passen en meten, kaarten verkopen, grijze haren krijgen en buikpijn. We begonnen al de eerste keer de beste met een doorgeslagen stop in de hoofdleiding van de elektriciteit. De voorzitter heette ons in het duister van harte welkom en kondigde meteen de pauze aan. Na een telefoontje met de Technische Bedrijven kwam, na een dik half uur, een man eens kijken wat er aan de hand was. Hij zag het zo: „Dat ziet er donker uit". Na deze technische verklaring klom hij rap op zijn fiets en trapte door de vries-avond om een nieuwe stop te halen. Om halftien ging het doek open. De voorstelling kon beginnen. Maar wat, vraag ik me af, hebben de spelers van die eerste avond dóórgemaakt tussen acht en halftien? Hun stuk heette „Nacht zonder dageraad"Ze wisten dus wél dat ze een „nacht zonder dageraad" zouden moeten spélen, maar ze hadden zeker nooit verwacht dat ze er eerst een „aan den lijve" moesten door maken. Dat en nog veel meer zijn de verrukkelijke sensaties die alleen het amateurtoneel ons bieden kan. Er zijn altijd verrassingen, er zijn altijd spanningen, altijd moeilijkheden. Spelers, die tijdens de repetities hun rol kunnen dromen en als ze op de planken staan opeens hun tekst moeten zoeken. Anderen, waar de regisseur uren aan „geschaafd" heeft en het wou maar niet lukkenin het vuur van het spel komen ze opeens los. Actrices die achter de coulissen staan te grienen van ellende omdat ze menen het helemaal fout te doen. Deuren die altijd nét naar de andere kant opengaan. Ik heb ze alle acht gezien. Als ik tegen middernacht thuis kom en merk dat mijn overhemd drijfnat is, dan weet ik dat er slecht gespeeld is, dat ik méé heb zitten zwoegen. Als ik me herinner dat het soms dóód- stil in de zaal was, dan zeg ik: „Het was gewéldig!" De jury heeft natuurlijk andere maatstaven. Dat zijn mensen van het vak. Ze zijn onbarmhartig, maar dood-eerlijk. Ze zien ALLES, ze hóren alles. En na de wedstrijd schrijven ze samen een uitgebreid rap port, waaruit voor spelers en kijkers enorm veel te leren valt. Jury, sectiebestuur en speler, hartelijk dank voor deze buitengewoon geslaagde „amateurwedstrijd!" SEBASTIAAN AFDELING A: 1. GERON met „Het verraad" 79.06 punten 2. BREDERODE met „De tuinschuur" 75.50 2. UTILE DULCI met „Soubrette" 75.50 4. TOT STEUN IN DEN STRIJD met „De waarheid en niets dan de waarheid" 65.42 AFDELING B: 1. SCHIEDAMS TONEEL met „Moordromance" 54.60 punten 2. OTHELLO met „In de Pieterspenning" 54.37 3. ONYX met „Nacht zonder dageraad" 53.45 4. HET ZUIDEN met „Per Luchtpost"50.44

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamse Gemeenschap (tijdschrift) | 1963 | | pagina 17