CLUBHUIS SINT JORIS DOELE IN ISOLEMENT
Toen Karei Scholten veertien jaar geleden het club
huiswerk onder de ongeorganiseerde jeugd ter hand
nam, was het op dit gebied in Schiedam „woest en
ledig". Moeizaam zoekend, experimenterend, strui
kelend ook, verstreken de eerste jaren. Bij zijn af
scheid in 1960 echter kende onze stad een bloeiend
stuk clubhuisleven. Er was orde gekomen, daar waar
chaos was. Er was geestdrift geboren, daar waar
wantrouwen groeide. Kortom, er was iets bereikt!
Drie jaar geleden nam toen C. A. Henrion Verpoorten
de leiding van het clubhuis Sint Joris Doele aan het
Doeleplein over. Een nieuwe man, met nieuwe ideeën,
gesproten uit jaren ervaring elders. Hoe is het hem
vergaan in die drie jaar? Wat is er mee-, wat tegen
gevallen en hoe is de situatie op dit ogenblik?
Verpoorten zit tegenover ons en hij vertelt.
Het nieuwe seizoen staat voor de deur. In grote lijnen
zal het programma van vorig jaar worden voort
gezet. Middag na middag, avond aan avond zullen
ze weer het clubhuis bevolken.
De kleintjes, druk en beweeglijk, maar hanteerbaar.
Niets van een papiertje, zegt Verpoorten, ik hou van
vrije expressie. Laat ze zelf hun mogelijkheden maar
ontdekken. We helpen er alleen bij. Figuurzagen bij
voorbeeld. Ze beginnen bijna altijd met sabeltjes.
Ivanhoe, hoe kan het anders! Laat ze maar; later
pakken ze vanzelf andere dingen. Maar bij knutselen
blijft het niet. Tekenen, kleuren, vinger-verven wordt
ook veel en graag gedaan. Hele muren tekeningen
getuigen van onblusbare scheppingsdrift.
Bij de groteren neemt ook het zelf doen, de handen
arbeid, een belangrijke plaats in. Daarin kunnen ze
zich ongeacht leeftijd of geslacht uitleven. Daarnaast
echter wordt veel gedaan aan spel en sport. De grote
ren zijn gauw bang dat iets gek of kinderachtig is en
hou daar maar rekening mee. Geef ze de kans stoer
te doen en flink te zijn.
Voor heel velen blijkt het clubhuis een houvast in hun
bestaan, ook als ze ouder worden. En de kinderen
van toen, van die eerste jaren, zijn de ouders van nu
geworden. Logische konsekwentie: één avond per
week is het clubhuis beschikbaar voor ouders. Er kan
dan gekaart, gedanst en vooral gepraat worden. Zo
blijft het clubhuis voor een grote groep het sociaal
trefpunt bij uitstek. Een grote groep, ja zeker. Het
aantal min of meer trouwe aanhangers ligt tussen de
elf- en twaalfhonderd. Vroeger waren bijna allen
afkomstig uit de oude binnenstad. Maar de voort-
182
