JTLASTING VAN VERKEERSADERS BINNENSTAD
GUST AVE GILLARD
39
fctf.tvittM* SOIFO*M
At O.
verdriet door de stille straten en over
de plantsoenen kon golven, over de
daken der huizen tuimelen en neer-
duikelen in de grauwe smalle binnen
plaatsjes. Ik zou
Maar ach, wat zou ik. Ik ben journalist
en ook op zo'n zeldzaam en gevoelig
moment als het deze, blijft mij niets
anders dan de pen.
Het liefst beschrijf ik dit afscheid als
was het er een van een goede bekende.
Een vriend, waarvan je weet, dat hij je
nooit zal komen opzoeken, omdat hij
aan plaats is gebonden. Je zelf ken
nende, reken je er dus op dat het een
vaarwel is. Voor goed. En zoiets stemt
tot nadenken. Niet van dat kille ratio
nele, zoals: "0 ja, nou moet ik toch
nog even naar Piet, want die heeft nog
steeds dat boek, dat ik hem leende."
Of met 'n lepeltje ironie: "Laat ik nou
nog even naar dat zakkendragers
huisje gaan, want dat heb ik nog steeds
niet gezien". Neen, als je zo denkt, is
dat een harnas.
Ik vergelijk dit het liefst met het af
scheid van een goede vriendin van me,
zo'n twee jaar geleden. U kent het wel,
het was zo'n soort kortstondige liefde,
die plots op een morgen (meestal een
maandagmorgen) bij een van de twee
is vervloden. Niemand heeft nu het
recht te protesteren, want ik verzeker
u, dat ik uw en (nog) mijn Schiedam,
niet met de eerste de beste vergelijk.
Als ik zeg, dat zij mooi was, of zoals
dat heet 'beeldschoon', dan lieg ik
geen steek. Er was geen kritiek, die
haar zou kunnen vellen. Ze was lief
en intelligent. (Aan deze beschrijving
voelt u uiteraard aan welke zijde de
liefde 'vervlood'.) Goed. Schiedam dus;
lief en intelligent. Deze beschrijving is
aan tijd gebonden, beste lezer. Het is
een impressie van nu. Want als ik nog
eenmaal terug zal komen, is Schiedam
verkild door haar dynamiek, die mij
evenzeer zal schokken als de veran
dering van het meisje van toen.
Het beantwoordt niet meer aan het
beeld, dat je ten leste met sympathie
gesausd al die jaren in 'den vreemde'
hebt mee gedragen.
Maar tóch, ik houd er rekening mee,
als logisch uitvloeisel van het afscheids-
predicaat 'intelligent' dat ik uw stad
meegaf.
Saluut, meisje van toen,
saluut, Schiedam van nu.
