HUIS
TE KOOP
HUIS
TE
HUUR
HUIS
TE
KOOP
HUIS
TE
HUUR
HUIS
TE
KOOP
HUIS
TE
HUUR
HUIS
TE
KOOP
HUIS
TE
HUUR
HUIS
TE
KOOP
HUIS
TE
HUUR
32
...in alle kamertjes behang...
Een zondag met regen.
Dat is niets bijzonders, alleen: we hadden het niet
verwacht. We hadden op ons vóórerfje in de zon willen
zitten met voor de show een Engels boek. Nu kijk ik
door een huilerige ruit naar Schiedam 1964. Wat is
onze stad veranderd sinds ik een pril knaapje was.
Ik weet nog goed dat de "bebouwde kom" eindigde
op het St. Liduinaplein, dat er volkstuintjes waren
met bonestaken en stronken kool, waar nu, op de
B.K.-laan, de Julianakerk staat. Zondags zo tegen een
uur of drie trompetterde het Leger des Heils bij het
bruggetje in de Stadhouderslaan. Daarachter lag het
Sterrenbos, vol hoge bomen, knusse laantjes en vrij
ende paartjes waar we nooit naar mochten kijken.
De Oostzijde van de stad werd begrensd door de
spoorkaartjescontroleur met zijn strenge lorgnet en
zijn houten poot ("De man met het gelukkige been"
noemde mijn zuster hem) en in het zuiden eindigde
ons wereldje bij Hein in het Hol, de lokettist van het
gemeentezwembad. Zaterdags kon je er „kosteloos"
zwemmen. Dan kwamen de kleine Gorzenaartjes op
hun klompen aangedraafd, zeepten zich onder de
bomen stevig in en, als les Sorber, de badman, hun
dat scheldend verbood renden ze tegen alle voor
schriften in rap het water in om zich af te spoelen.
Dat spaarde een wasbeurt. Intussen baste Daal-
meijer, de zwemmeester, zijn nijdige "Wijd, Sluit, in,
wijer die benen, wijd, sluit, IN" tegen de duurdere
jongetjes, die les kregen.
Op de laatste dag van de grote vakantie, op 31
augustus, was het Koninginnedag, met blokjes-rapen,
zaklopen, mastklimmen en tonnetjesteken in het Volks
park. De hele ochtend liepen deftige heren in jacquet
