Mr. A. S. H. A. BLAISSE
solist bij het R.Ph.O.
33
en met hoge hoed "leiding te geven", 's Middags
reden diezelfde heren in open rijtuigen mee in de feest
stoet van versierde fietsen en opgedofte paard-en-
wagens. 's Avonds was er "gondelvaart" door de
grachten. De boot van Rosa de bloemenkoopman
van de Hoogstraat haalde altijd de eerste prijs.
Tegen tien uur begon "het groot schitterend vuur
werk" sssssssssst, prt prt prt, héééé! (de uiteenspat
tende sterrenregen).
Er werden huizen gebouwd, veel, veel huizen, van de
Liduinastraat tot de Vlaardingerdijk. "Te huur" kwam
erop te staan. Aan kopen dacht geen mens. Aan
huren trouwens ook niet. De bouwers kregen het be
nauwd. Er zijn jaren geweest dat je zélf mocht zeggen
hoeveel huur je wilde betalen en natuurlijk kreeg je
in alle kamertjes behang, kiest u maar een leuk
papiertje. Een keurig stukje balatum in de gang en
een extra sausje over de plafonnetjes.
"Huizen zijn kruizen" zuchtten de zwaar-behypotheek-
te eigenaars. Nu zeggen ze dat niet meer. Een huis
is een goudmijn geworden.
Ten minste als het leeg komt. Dat gebeurt niet dik
wijls, maar zo nu en dan zie je er een in de stad.
"Te koop" staat er dan triomfantelijk op. Jonge lieden
met trouwplannen lopen er likkebaardend omheen.
Ze drukken hun verliefde neuzen plat tegen de ruiten,
ze taxeren het aantal kamers, die suite breken we
uit, dan wordt het beneden één groot geheel met een
eethoek en een zitje. De vader van hém en de moeder
van haar gaan ook eens kijken. Er wordt een familie
raad belegd, er worden cijfers onder elkaar ge
krabbeld, grote cijfers. "En als we het nou eens kop
pelen aan een levensverzekering?"
Ze dromen ervan. Overdag, want 's nachts kunnen
ze er niet van in slaap komen. Zou het mógen van
huisvesting? Ten slotte is het niet zo'n heel erg groot
huis!
Iedere dag gaan ze er even langs, langs dat huis, om
te zien of het nog heus "TE KOOP" is.
Een grote stap: de enige stap omdat ze voor een huur
huis nog lang niet in aanmerking komen. Eigenlijk
kan het niet. Bedenk: een woning, al is ie nog zo
klein, moet bemeubeld worden. Dat likkie verf doen
ze zelf wel, als ze het eerst maar eens hébben en dus:
naar de makelaar. De makelaar is een vriendelijk
mens, een begrijpend mens. Maar achter deze vriende
lijke makelaar verschuilt zich de onbekende eigenaar.
Misschien is die ook wel vriendelijk, misschien is hij
zelfs begrijpend, maar wat hij vóór alles beqriipt is:
NU of NOOIT.
Als de aanstaande echtelieden zij het na een voor
zichtige inleiding de vraagprijs horen, is alles over.
De makelaar mompelt verlegen iets van "misschien
dat ik er iets voor u af kan krijgen", maar dat horen
ze niet eens.
SEBASTIAAN
foto Hans Visser
Op donderdag 23 april a.s. zullen de Schiedamse
Toonkunstleden voor de derde maal in de ge
schiedenis hun voorzitter, Mr. A. S. H. A. Blaisse,
in het Passage Theater achter de concertvleugel
op het podium zien. Niet ten onrechte hoopt
Toonkunst, dat de medewerking van deze bijzon
dere solist aan het laatste concert van dit seizoen
een bijzondere aantrekkingskracht op het Schie
damse publiek zal uitoefenen. Samen met Mari-
nus Flipse zal Mr. Blaisse het Concert voor 2
piano's in Es, K.V. 365, van Wolfgang Amadeus
Mozart vertolken.
Het Rotterdams Philharmonisch Orkest zal die
avond onder leiding staan van dirigent Leo Drie-
huys. Buiten het reeds genoemde concert ver
meldt het programma de volgende werken:
Beethoven - Ouverture Leonore III
Gould - Spirituals
Dukas - L'apprenti sorcier
(de tovenaarsleerling)
Zoals men ziet, een bijzonder aantrekkelijk en
gevarieerd programma, dat wij alle Schiedam
mers van harte aanbevelen.
