De Graauwe Hengst
87
Visser, waarvan vooral Gerrit in het openbare leven
bekendheid kreeg. Jarenlang was hij wethouder en
commandant van de Schutterij. Hun samenwerking
duurde 49 jaar en was zeer hecht.
Toen echter hun zoons, de neven Daniël (1875-1937)
1927 het bedrijf gekomen onder de tegenwoordige
directie, die sindsdien „De Graauwe Hengst" als zelf
standig bedrijf onder eigen leiding heeft laten exploi
teren.
Nog steeds wordt het bedrijf uitgeoefend in de histo
rische panden aan de Lange Haven en in de vroegere
mouterij Hoogstraat 31. Natuurlijk is de inrichting
zoveel mogelijk aangepast aan de eisen die de moderne
tijd stelt, maar aan het uiterlijk mag niets veranderd
worden; alle panden staan op de monumentenlijst.
en Philip Christiaan Visser (1882-1956), het heft in
handen namen liep het niet even vlot. Onoverkome
lijke moeilijkheden leidden ten slotte tot een scheiding
bij arbitraal vonnis, waarbij Philip Christiaan het
alleenrecht kreeg voor Daniël Visser Zoonen en
Daniël voortzette de in 1862 door Gerrit Visser op
gerichte firma Visser Co.
Philip Christiaan Visser is na zijn bekende ontdekkings
tochten in de Karakorum, waarvoor hij tot doctor
honoris causa werd benoemd, geleidelijk in diploma
tieke dienst getreden. Hij is later gezant geweest in
Ankara, Johannesburg en Moskou. Daar dit moeilijk
verenigbaar was met een positie als destillateur is in
Gehandhaafd wordt ook, in vele talen, de merknaam
„De Graauwe Hengst", „L'étalon Gris", „The Stall
ion", „Caballo".
En waar ook aan vastgehouden wordt, dat is aan het
oude degelijke karakter. Zo worden citroenjenever,
oude jenever en de sortering oud-Hollandse likeuren
nog steeds op de beproefde wijze gestookt van ge-
importeerde schillen, kruiden, zaden en wortels. De
ruime kruidenzolder met een uitgebreide sortering
van meer dan 100 kruiden is in vakkringen dan ook
terecht beroemd geworden. Essence is bij De Graauwe
Hengst een lelijk woord.