L. BOEKHOUT
Het boeit hem. En hij kan er enthou
siast over vertellen. Hij laat het niet
bij woorden alleen; aan de privé-
causerie die ik deze middag van hem
mag aanhoren in de keramiek-
toonkamer, komen natuurlijk ook
illustraties te pas. Op zijn knieën
heeft hij een doos afdrukken van 18
bij 24 centimeter. Hij toont ze: sta
tische opnamen van een polder
sloot, dynamische opnamen van
kinderen, die cowboytje spelen; een
plaat van een zinderend heet strand
met daarop een man die droef het
moment afwacht dat zijn hondje een
of meer behoeften heeft gedaaneen
foto van een donkere muur met als
contrast drie stukjes helderwit was
goed aan een lijn. Amateurfotograaf
Boekhout vindt lang niet alles mooi,
wat hij gemaakt heeft. Soms kraakt
hij zijn eigen werk met te zeggen:
„Dit is een uitgesproken slap plaat
je"; of: „Kijk, dit is véél te roman
tisch"; of: „En zó'n foto maken kan
iedereen
Hij zegt: „Een goede foto maken is
behalve een kwestie van techniek
natuurlijk ook een zaak van: heb
je de gelegenheid om de foto te
maken. Neem een beroemde foto
graaf, neem bij voorbeeld Cartier-
Bresson. Zo'n man is lekker vrij,
gaat overal naar toe op de wereld
waar wat te fotograferen valt en
heeft alle spullen, die hij zich wenst.
Als je nagaat dat die man duizenden
foto's per jaar maakt en je ziet daar
uit zijn beste werk, dan weet je dat
ook hij niet allemaal goede foto's
maakt. Daar komt bij, dat Cartier-
Bresson zelf niet eens afwerkt, dat
wórdt voor hem gedaan. Hij maakt
alleen maar prenten, iedere dag.
En nou ik. Als ik iedere zondag twee
uur fotografeer, dan is dat veel; ik
kan er misschien een honderd uur
per jaar aan besteden en bovendien
9 Delft: twee studenten gaan voorbij,
een 'zwart-wit' opname.
9 Het Kralingerhout: flesje drinken,
babbeltje maken.
9 Hoek van Holland: lichamen in
de zon.
9 Reeuwijkse plas: riet, grienden,
grafiek.
9 Rijksweg 20: sneeuw- en vorstverlet.