115 Fundering voor de nieuwe Brandersbrug bij het station. heven en met gedeelten van Vlaar- dinger-Ambacht bij Schiedam ge voegd. Hierdoor herkreeg de stad, na enkele eeuwen binnen zijn veste opgesloten te zijn geweest, de expansiemogelijkheden, nodig voor een forse stadsuitbreiding. Een gunstige factor hierbij vormde het door de oorlogsjaren uit blijven van grote openbare werken, zodat de nog jonge afdeling stads- stadsontwikkeling zich volledig kon wijden aan de vraagstukken van theoretische aard. Het werk, dat in die tijd werd verzet resulteerde in een in 1949 samengesteld Memorandum over de Stedebouwkundige ontwikke ling van Schiedam, dat sinds die tijd bij de sanering werd gehanteerd. De practische uitwerking van het plan heeft Schiedam aan den lijve ondervonden. In ternauwernood vijftien jaar werd het Noorder kwartier, met de Kreupelstraat, Nieuwe Buurt en Schotse poort met omgeving als door een reuzen- hand tegen de grond gegooid. Andere delen van het oude bran derscentrum volgden de eerste objecten snel op. Zich vanuit het noordelijk gedeelte van de stad naar het centrum ver plaatsend lieten de slopers een kaalgeplukte stad na. Hier en daar stond nog een straatje overeind, een paar huisjes, een hofje, uit kijkend op een door de sloop vrij gekomen terreintje waarop het welig tierend onkruid al spoedig de laatste brokstukken aan het oog onttrok. Er zijn, uit de aard der zaak, bij de massale sloop veel ach's en wee's geslaakt. Het intieme Schiedam verdween, zei men, en het is een droevig einde van een schilder achtige buurt. En men verweet Schiedam slechts oog te hebben voor de toekomst, zonder een verantwoord plan tot restauratie in overweging te nemen. Zelfs werd het plan geopperd van de brandersbuurt een soort open luchtmuseum te maken. Maar nu, vijftien jaar na het ver schijnen van het eerste op schrift gestelde saneringsplan, blijkt Schie dam zich niet verloren te hebben in de toekomst. Het heeft zelfs een stap terug gedaan. Nu bevindt de stad zich weer op het punt waar omstreeks 1700 de ellende begon. Een open stad, slechts enkele straten groot, die het hoofd moest bieden aan een enorme bevolkingsaanwas. Met precies hetzelfde aantal straten, maar ook precies hetzelfde aantal open plekken ertussen. Er is niets veranderd. Schiedam heeft de zwar te bladzijde in het boek der historie niet omgeslagen. Het heeft hem schoongestuft. Om hem nu, zoals het toen had gemoeten, opnieuw neer te schrijven. HANS VAN DER SLOOT

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamse Gemeenschap (tijdschrift) | 1964 | | pagina 15