Het koor
van Jan Remmers waal
m
180
Het kwam gewoon zo: bij Jan thuis
zingen ze graag. Na het eten begon
er een. Vader heeft een mooie bas,
drie broers bassen mee, zomaar,
spontaan. Later kwamen er vrien
den meedoen en verloofden. De huis
kamer werd te klein (dat is als je
het goed beschouwt een domme
uitdrukking: de huiskamer bleef
wat ie altijd geweest was, maar het
gezelschap groeide). Ze zochten een
repetitie-lokaal. Daar komen ze
iedere vrijdag-avond bijeen. De be
doeling was een stelletje of twintig,
knus. Het werden er tweeënveertig
en toch knus. Praktisch iedere
vrijdag is het koor compleet. Nie
mand van de leden slaat graag die
avond over.
En ze zingen maar. Ze zingen goed,
ze zingen ontzettend graag. Voor
hun plezier, uitsluitend voor hun
eigen plezier.
Een dirigent hebben ze niet nodig,
dat is Jan. Dat kan Jan ook zijn want
hij heeft diploma viool van het Con
servatorium. Het was oorspronke
lijk zijn bedoeling beroeps-musicus
te worden, maar toen Eduard
Flipse hem een salaris bood dat
precies één derde was van wat hij
op kantoor had, bleef hij amateur.
Ze zingen niet zoals u en ik in de
badkamer (toevallig ook op vrijdag
avond) nee, ze oefenen serieus. Ze
willen het steeds beter doen. Zes
jaar hebben ze nodig voor een be
scheiden repertoire. Het kan gebeu
ren dat er vijftig keer gerepeteerd
en opeens: „JA" gilt Jan Remmers
waal, „Doe dat nog eens zo".
Dan zijn ze blij dat ze weer wat ge
leerd hebben, dat een moeilijke
passage er gaaf uitkomt.
Is dit „Gemeenschap"? Je zou kun-
gen: Nee. Concerten geven is er
niet bij. Ze doen dit allemaal voor
hun eigen plezier.
Is het daarom „waardeloos"? Heel
zeker niet. Het is een hobby. Een
heel goede, zuivere kunstvolle hobby.
Bovendien, geloof ik, dat zelf zingen
toch leiden moet tot luisteren naar
andere koren. De mensen van Jan
Remmerswaal krijgen op deze ma
nier toch iets mee voor hun verdere
leven. Ik vind: ze moesten maar
doorgaan
SEBASTIAAN
Eigenlijk heet het: R.K. Gemengd
Koor. Dat is het ook wel of, hele
maal eerlijk: het is de hobby van
Jan Remmerswaal. Zoals anderen
in postzegels doen, duiven houden,
met treintjes spelen, vliegtuigmo
dellen bouwen, suikerzakjes ver
zamelen, zo heeft Jan Remmerwaal
zijn R.K. Gemengd Koor. Een koor,
zonder bestuur: geen voorzitter,
zelfs geen penningmeester. Wel met
een dikke kas, waarschijnlijk de
enige vereniging in Schiedam die
niet noodlijdend is, want iedereen
betaalt een kleine contributie en de
onkosten zijn praktisch nul.
