alle plaatselijke kunstenaars. Al is het maar voor één keer!" Het moet worden uitgevoerd, vindt ze, door leer lingen van haar school, uit de vakklas ze rekent over drie jaar die ze dan heeft. Jongens en meisjes, die gaan studeren aan de „grote" balletscholen. Dit ballet moet gelden als een soort eindexamen. Als een generaal op inspectie staat Tosca Balm 's avonds voor haar leerlingen. Zó, wijst ze en doet enkele passen voor. Op het eerste oog een detail uit een ballet van het Dans theater, maar het is een spijbelend meisje op een zonnige dag. Naar voren! gebaart ze, want tegen de schetterende uithalen waarmee het Harmonie orkest een nummer besluit kan zelfs haar stem niet op. De leerlingen staan onmiddellijk in formatie. Een spitse vinger die op het toetsenboord hamert beweegt de recorder tot hernieuwde activiteit en met een sprong is ze weer terug tussen haar leer lingen. Snel, want er mag, nu er gerepeteerd wordt voor de uitvoering, geen tijd verloren gaan. Er is duidelijk behoefte aan goed balletonderricht in Schiedam, aan een eigen balletstudio. Niet alleen voor Tosca Balm, maar ook voor de Schiedamse Muziekschool, die haar opleiding heeft gevestigd in één der benedenzalen van het pand aan de Lange Haven. Vlaardingen heeft er maar liefst twee. Com pleet met spiegels en kleedruimte. Schiedam krijgt een sporthal, heeft twee zwembaden en een uitge breid sportveldencomplex en heeft er geen „Al is het alleen maar ruimte", zegt Tosca, „de rest maken we er desnoods helemaal zelf in. Al waren het tien kleine huisjes in de binnenstad, waaruit de tussenmuren zijn weggebroken." „Het vervelende hierbij is, dat de dans nog altijd te veel wordt gezien als een gezonde, maar weinig nuttige vrijetijdsbesteding en bijna nooit als kunst", zegt ze, „het is wel leuk voor de kinderen, maar kunst. Nee, kunst vind je voor de meesten alleen maar op de .akkedemie', niet eens op het conservatorium en zeker niet op een balletschool, ,,'t Is wel mooi hoor", zeggen de meesten, „maarEn er is geen maar, er zijn geen andere maatstaven voor ver schillende kunstuitingen. Het ziet er alleen een beetje anders uit. Je begint er een beetje vroeger aan dan aan de beeldende kunst of het toneel. Het is een kunst met verschillende maten. Voor meisjes van zes jaar met een héél klein, pril kaatje, dat ze in de loop van haar opleiding zo groot kunnen maken als ze zelf willen. Maar je moet er de ruimte voor hebben!"

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamse Gemeenschap (tijdschrift) | 1964 | | pagina 36