SUE (18)
schrijft
in (bijna)
vlekke
loos
1
J
Nederlands
)u ug.y N
S<?. oïi&fy
251
■S. IJoAAjUIS
Hcju^. -A'.LO. da-h<yt<Lu.<)
yUsmjC t* 3
AEROGRAMME PAR AVION
SUE HARRISON, een achttienjarige Amerikaanse, heeft
er een heel bijzonder, maar ook heel moeilijk jaar opzitten.
Een paar maanden geleden, toen het schooljaar '63/'64
was geëindigd, vertrok zij weer naar haar ouders in Mentor,
Ohio, met een schat van ervaringen. En wat eigenlijk nog het
meest bijzondere was: zij sprak vrijwel vlekkeloos en accentloos
Nederlands, het resultaat van een jaar schoolgaan op het Schie-
damse gymnasium. Sue was het jaar dat zij voor haar studie
door de American Field Service (International Scholarships)
werd uitgezonden de gast van de familie Vos in Vlaardingen.
Evenals een dochter van die familie Vos bezocht Sue de vierde
klas van de school van de heer Labordus.
Dr. L. W. Labordus, rector van het gymnasium en ook lid van
de redactiecommissie van dit blad, kreeg van Sue een brief,
waaruit blijkt dat het meisje dat nu studeert aan een college
in Massachusetts het Nederlands ook in geschrift perfect is
gaan beheersen. De brief aan de heer Labordus vonden we te
opmerkelijk om hem niet in het SG-maandblad weer te geven.
Met verder alleen deze vraag: zijn er Nederlandse kinderen
die na vier, vijf jaar Engels op onze scholen die taal zo beheersen
als Sue de onze?
South Hadley, 12 november.
Zeer geachte meneer Labordus,
Hoe gaat het met U en Uw vrouw en al de leraren en kinderen op school Ik zit nu op school helemaal in Massachusetts
en af en toe verlang ik heel erg naar „de goede oude tijd" op het gymnasium. Ik heb zoveel fijne herinneringen
van het jaar dat ik in Nederland heb doorgebracht, en ik ben echt van plan om zo gauw mogelijk terug te keren.
Mount Holyoke College is iets heel anders dan het Gymnasium te Schiedam. Het is een school waar ongeveer 1600
leren een taal of biologie of filosofie of zo iets. We wonen hier met z'n allen in 13 grote gebouwen. Ik heb, met mijn
kamergenoot, een fijne kamer op de derde verdieping van Porter Hall. Er zijn er nog negentig andere meisjes in dit
gebouw. We eten gezamelijk in een grote kamer beneden, waar er ook nog drie woonkamers zijn. Ik heb les in engels,
frans, biologie en geschiedenis (van de Middeleeuwen in West-Europa) drie keer per week. Dat betekent dat ik twee
uur per dag les heb zes dagen in de week. En dan nog lichamelijk oefening en laboratory, wanneer we oude ratten
en kikkers open snijden. Erg leuk is dat! De eerste twee jaren leren we een beetje van een taal en van geschiedenis
en van biologie of scheikunde. Dan moet je kiezen welke vak je wilt studeren de laatste twee jaren voor je 8.A. of B.S.
Er zijn veel jongen scholen in de buurt en er komen veel jongens bezoeken op de weekenden, wat erg gezellig is,
natuurlijk. Er zijn veel regels hier omdat de school op je past. Zo zijn de Amerikaanse universiteiten en colleges.
Het lijkt U waarschijnlijk een kostschool, en dat lijkt het mij ook! Ik zou liever in Utrecht gaan studeren denk ik!
Toch heb ik het heel wel naar m'n zin en ik leer veel en ik werk hard en ik heb ook veel pret. Hartelijk dank voor de
brieven die U schreef aan de college om ze te laten weten hoe het met mij ging op het Gymnasium.
Ik probeer mijn Nederlands bij te houden met het schrijven van brieven aan vrienden in Nederland en met het
lezen van Hollandse boeken. Ik heb ook het leuke plakboek bij me dat U me gaf op de promotie en ik vind het leuk
om naar de foto s van al mijn vrienden te kunnen kijken. Mieke heeft me geschreven dat er weer een Amerikaans
meisje op school bij U zit. Wat moet zij het fijn hebben! Het was een beetje vreemd in het begin toen ik net weer
thuis was om weer in Amerika te zijn. Ik moest weer wennen aan andere gewoonte geen gezellige koffie pauzen
en zo. Nu ben ik er weer aan gewend natuurlijk. Maar ik probeer niet te vergeten hoe erg gezellig de Nederlanders
zijn, eigenlijk veel gezelliger dan de Amerikanen. Tot gauw weerziens, hoop ik. Hartelijke groeten ook aan Uw vrouw
en aan Ivar en iedereen op school,
SUE
