H. N. ROSE
Een
Oostduitse
alasblazer
vestigde zich
in Schiedam
o
Tekst
Cees van der Geer
Foto's
P. van den Boom
252
„Kijk, hier, dit is nog een antieke barometer, ontworpen door Huygens.
Dat is geweest in eh.1672. Pas in de 19e eeuw werden die dingen in grotere
aantallen gemaakt. Ik moderniseer ze nu, kijk maar, deze heeft een betere
schaalverdeling, duidelijker."
Die „ik" is dan de heer H. N. Rose senior, een naar schatting goede zestiger,
gezellig dik, grijs haar en een snorretje. Zijn onmiskenbaar accent doet hem
onmiddellijk als een Duitser kennen.
„Ja, ik ben vluchteling uit de Oostzone, uit Thüringen. Waarom ik gevlucht
ben? Niet om materiële dingen, maar om de vrijheid, weet u, de vrijheid en
die vind je hier in Holland".
Het winkeltje met de etalage vol glazen beestjes op de Hoogstraat verlaten
we nu en we stappen het atelier binnen.
De waardig in rok gestoken Rose „ik kom juist van een receptie" schuift
stoelen bij en gaat dan, terwille van de fotograaf, achter een gasvlam zitten
om boven deze vlam een staafje glas om te vormen tot een van de etalage
beestjes. Vertelt intussen verder: „M'n opleiding kreeg ik aan de enige Fach-
schule die er op dit gebied is". „Kijk", en me meenemend naar een hoekje
van de werkplaats, „hier zijn de diploma's, die is van mij en die van m'n zoon.
Samen met m'n zoon heb ik nu een firma, sinds 1958".
De sinds '58 draaiende eigen zaak, een fabriek voor glazen instrumenten,
loopt zeer goed en geeft behalve de twee Roses ook nog vier werknemers
werk. Zelfs doet de firma aan export, naar Zweden waar Rose sr. kort na
de eerste wereldoorlog ook nog een tijdje werkte.
Zij specialiseren zich op thermometers voor industrie en laboratoria. Ook
een in Schiedam onmisbaar instrument, de alkoholweger, waarmee men het
gedistilleerdpercentage vaststelt, fabriceert de fa. Rose: „Ziet u wel" (terwijl
ons een kaartje getoond wordt) „geen afwijkingen, zó krijgen we ze terug
van het ijkbureau in Amsterdam". Bij 't afscheid nog krijgen we de raad
alleen maar geijkte waar te kopen als 't om thermometers gaat.
Voor 't echter zover is krijgen we ook Rose jr. aan het werk te zien. Deze is
gedeeltelijk invalide. „In de oorlog raakte ik m'n duim kwijt en nu ben ik