Peter Troost -
tekenaar
Een jongen tekent. Ingespannen en met een
schier eindeloos geduld beweegt zijn hand het
potlood over het maagdelijk papier. Zijn
jongensbrein weet wat het moet worden: de
populaire televisiesterren, de Flintstones.
Zich niet storend aan zijn omgeving ligt hij
languit voor de haard, buiten klinken de
stemmen van spelende kinderen, een meisje
schatert haar pret uit de jongen in de kamer,
waar het laatste zonlicht lange schaduwen
maakt, hoort het niet.
De elf maanden oude witte poes, die wil
spelen, legt haar pootje op zijn arm; hij be
merkt het nauwelijks. Met rake lijnen zet hij
de karikaturen van de Flintstones op papier:
Fred, Barney, Wilma, langzaam maar zeker
verschijnen ze op het tekenvel.
Wanneer het af is stralen de ogen van de
jongen van voldoening; als een kunstenaar,
die weet, dat het goed is houdt hij het papier
van zich af, kritisch glijdt zijn blik langs de
lijnen, die hij straks scherper maakt met
Oostindische inkt. Dan roept hij: ,,Mam,
kom eens kijken!"
Die jeugdige tekenaar, een aardige jongen met
zwart, kortgeknipt haar en blauwe lachende
ogen is Peter Troost uit de Burgemeester van
Haarenlaan 876 te Schiedam. Nog geen twaalf
jaar oud en leerling van de zesde klas van de
lagere school weet Peter nu al wat hij gaat
worden: tekenaar.
,,Hij maakte op de kleuterschool en thuis
prachtige tekeningen met veel gevoel voor
kleuren" vertelt zijn moeder in de huiskamer
van haar woning tegenover het toekomstige
vermaakcentrum Nieuwland.
In die eerste creaties van Peter, die nu al een
schetsboek vol heeft met karikaturen van alle
mogelijke sport-, televisie- en filmhelden, die
hij van zeer kleine figuurtjes in het weekblad
Donald Duck uitvergroot (,,nee niet over
trekken, maar met een eigen toets opnieuw
tekenen") ontdekte mevr. Troost het talent,
dat de grootvader van Peter bezat. ,,Zelf"
lacht ze, ,,kan ik helemaal niet tekenen, maar
in Peter is die tekengave onmiskenbaar aan
wezig." Haar vermoeden werd bewaarheid.
Eenmaal op de lagere school begon haar
pientere zoon alles te tekenen, wat hij maar
kon tekenen en de onderwijzers bevestigden
wat Peters ouders reeds wisten: uw zoon moet
naar de academie.
Met bewondering heb ik de tekeningen be
keken, de karikaturen van Sjoukje Dijkstra,
Anton Ceesink, Rob Groen en niet te vergeten
Coentje Moulijn van Feijenoord en natuurlijk
Peter's grootste favoriet.
Maar ook andere objecten staan er in en een
ervan vindt u in dit blad: het nieuwe vermaak
centrum Nieuwland, waar maar geen schot in
wil komen, omdat er naar verluidt geen over
eenstemming bestaat tussen de zakenlieden,
die dit toekomstige motel met kegelbaan gaan
exploiteren. Ontroerend is de manier, waarop
Peter, die hierin duidelijk niet zo goed be
dreven is als in karikaturen, de wirwar van
bouwskeletten heeft uitgebeeld. De leegheid
van het plein met de verkeerszuiltjes is het
meest opvallende in de tekening en wie er
wel eens heeft gewandeld weet hoe juist het
getroffen is.
A.S.
bAr
XoetoM^t'ci,
v/C-r*nA*.«c*-eNir.
WlfcVAVWv**"
