SALON VAN DE MAASSTEDEN
Zuinigheid
38
grootte en belangrijkheid we noemen o.a. ..Zonne
hof" Amersfoort, Cult. Centrum „De Beyerd"
Breda, Het Groninger Museum leren, dat deze in
stellingen werken met belangrijk ruimere middelen.
Men kan zich indenken, dat deze wetenschap voor een
bepaald welwillend en enthousiast directeur er één
is die op z'n minst wat wrevel opwekt.
„Goed beschouwd is die f 7.000,juist toereikend
om er per jaar één tentoonstelling mee te maken,
waarna verder volstaan zou kunnen of moeten worden
met het tentoonstellen van het eigen bezit". Maar
zouden de suppoosten dan ook 17.186 bezoekers te
tellen hebben Zouden de rondleidingen door en langs
deze stilte er dan ook 30 zijn?
Het beleid wordt dus in hoge mate beheerst en be
paald door het allesoverheersende thema: ZUINIG
HEID. Deze zuinigheid en vaderlandse vlijt bouwen
dan kastelen, waarbij echter over de aard der bouw
materialen wijselijk gezwegen wordt! Zuinigheid en
samenwerking bouwen echter wel tentoonstellingen,
want door met bovengenoemde musea (Zonnehof,
Beijerd etc.) samen te werken is men in Schiedams
Museum in staat tot meer tentoonstellingen dan die
het budget toelaat.
En dan de aankopen! Wie niet helemaal een vreemde in
het hedendaagse kunst-Jeruzalem is, kent de huidige
prijzen. Nu bezit het museum, dankzij een aankoopbeleid,
dat zo markant en gedurfd door conservator Schwager-
mann Jr. begonnen werd, een collectie moderne kunst,
met name van de Cobragroep (Appel, Corneille, Constant),
die andere musea Schiedam benijden. Zaak is echter, dat
dit beleid voortgang kan vinden. Al behoeven dus de „grote
namen" niet meer aangekocht te worden, de ontwikkeling
gaat door en het beleid is er dan ook op gericht nu belofte
vol werk van jonge kunstenaars aan te kopen. Werk, dat
ook niet tegen „weggeefprijzen" aangeboden wordt.
Begrijpelijk overigens.Werk, dat dan soms ook alleen
aangekocht kon worden, omdat de betrokken kunstenaar
terwille van een strikt persoonlijke sympathie voor een
directeur de prijs wilde verlagen. Commentaar (zeer)
overbodig.
Zo kan men doorgaan. Leest u er het jaarverslag maar
op na, dan vindt u o.a., dat bij de educatieve activi
teiten „gebruik werd gemaakt van een 16 mm geluids
filmtoestel, waarover het museum tijdelijk (cursivering
van ons) de beschikking heeft". En dat in een museum,
dat juist door de educatieve kwaliteiten en werkzaam
heden van weer een andere conservator, de heer
Janssen, landelijk bekendheid verwierf.
Dit is dan nog maar een filmtoestel. Van een extra-
educatieve kracht spreekt de museumdirecteur dan
nog niet eens.
We zeiden het al, de heer Paalman is beslist geen
verbitterd man, maar weet toch wel spottend op te
merken de indruk te hebben, dat men in bepaalde
kringen het geld, aan het museum besteed, beschouwt
als zijnde in de Lange Haven geworpen.
Nu mag dit laatste niet een algemeen Schiedamse
instelling zijn, het feit, dat deze gedachte toch nog
leeft is, we kiezen de uitdrukking bewust, ontstellend!
C. VAN DER GEER
Onder de titel „Salon van de Maassteden 1965"
wordt van 10 april tot 2 mei 1965 weer een
overzicht gegeven van de stand van zaken op
het gebied van de beeldende kunsten in Rotter
dam, Schiedam, Dordrecht, Vlaardingen,
Maassluis en omliggende gemeenten.
Mocht de Salon van de Maassteden 1963 zich
in een grote belangstelling van het Schiedams
publiek verheugen, ook voor deze Salon staan
de verwachtingen weer hoog gespannen.
Vele bekende en minder bekende kunstenaars
uit de ons omringende gemeenten zonden in
voor deze Salon, die mede door de drie hoge
geldprijzen, f 1.500,voor de schilderkunst,
f 1.500,voor de beeldhouwkunst en f 1.500,
voor de grafische kunst, een belangrijk evene
ment op cultureel gebied kan worden ge
noemd.
Het ligt dan ook in ons voornemen, de Salon
als een twee-jaarlijks terugkerende manifes
tatie te continueren. Op deze wijze bewijst
Schiedam niet alleen haar ingezetenen, doch
alle kunstminnende bewoners van de Rijn
mond een goede dienst door hen in groot ver
band te confronteren met de kunstuitingen
die in hun naaste omgeving ontstaan. Hier
door kan het Stedelijk Museum van Schiedam
een wezenlijke bijdrage leveren aan de ont
plooiing van een actief kunstleven in dit zo
dynamische gebied. Bovendien zal het in de
toekomst mogelijk zijn deze Salon nog groter
op te zetten wanneer de restauratie van het
linker gedeelte van het museum voltooid zal
zijn.
Tussen de Salon en de Wereld-foto tentoon
stelling, welke eind mei in het museum zal
worden gehouden, zal ter gelegenheid van de
herdenking der bevrijding een kleine tentoon
stelling worden gehouden van historische
foto's van Schiedam in de jaren 1940-1945, aan
gevuld met voorwerpen uit de oorlogstijd,
bekendmakingen enz. Naast deze plaatselijke
getuigen zullen plastieken, tekeningen en
schilderijen de kunstzinnige getuigen zijn van
hetgeen geschiedde in een tijd, die wij te vaak
vergeten. Bovendien zal in de periode waarin
de tentoonstelling gehouden wordt, op be
paalde tijden de beroemde documentaire van
Theo van Haaren Noman „Een leger van ge
houwen steen" worden vertoond.
J. PAALMAN
