161
REACTIVERING
tehuis, dat Schiedam nu binnen enkele jaren rijk
hoopt te zijn. Als raadslid heeft mej. Burger de nood
zaak van het verpleegtehuis meer dan eens aan de
orde gesteld. Ze vindt dat een zieke bejaarde een ver
pleging in een heel aparte sfeer nodig heeft. Een ge
woon ziekenhuis kan die sfeer niet verschaffen.
„De verpleging van een bejaarde eist een heel andere
zorg dan de verpleging van een jonge zieke mens.
In een verpleegtehuis moet de supervisie bij een
geriater berusten en verder moet er een specialist zijn
voor bewegingstherapie en iemand zal ook de bezig
heidstherapie moeten leiden. Een geriater, een heil-
gymnaste en een wellfarewerkster dus, maar het zal
onmogelijk zijn om ze vast aan het verpleegtehuis te
verbinden. De exploitatie is toch al kostbaar genoeg;
daarom moet men ook al te dure voorzieningen
een bestralingskamer, vlinder- en loopboden
bijvoorbeeld vermijden. Die voorzieningen biedt
het ziekenhuis en wat we moeten voorkomen is dat
een verpleegtehuis een klein ziekenhuisje wordt,"
aldus zuster Burger.
Zowel mevrouw Panman als zuster Burger zijn van
mening, dat een reactiveringscentrum voor bejaarden
in Schiedam geen overbodige luxe zou zijn. Een plaats
dus waar men op een wat uitgebreider schaal dan
nu in de behandelkamers van de masseuse bewegings
therapie zou kunnen toepassen. Zo'n reactiverings
centrum bestaat in Rotterdam (daar zijn ook twee
geriaters werkzaam). In Schiedam zijn er vooralsnog
geen plannen voor, maar wellicht dat het in aanbouw
zijnde bejaardencentrum van Humanitas nieuw
perspectief biedt. In het centrum heeft men een deel
van de ruimte bestemd om bewegingstherapie te
verrichten. Van die ruimte zou eventueel ook gebruik
gemaakt kunnen worden door patiënten van buiten
het bejaardencentrum.