Zo is het deze eeuw ook gegaan met de bejaarde. Van een mens aan het eind van zijn leven gingen we hem zien als een mens aan het begin van zijn levensavond. Eenmaal 65 jaar geworden, begon voor hem een nieuwe levensfase, een tijdvak met nieuwe rechten en nieuwe perspectieven. Niet langer schuift de maatschappij hem terzijde als nutteloos wezen, maar ze biedt hem een nieuwe hoedanigheid aan: die van de rustende mens. Een hoedanigheid die niet minder respectabel hoort te zijn dan die van de werkende mens. Aan de bejaarde, rustende mens is dit oktober nummer gewijd. Het heeft niet de pretentie een afgerond beeld te geven van de bejaardensituatie in Schiedam in zijn totaliteit. Op de omstandig heden en de problematiek van de Schiedamse bejaarde zal slechts oppervlakkig worden ingegaan, ook al omdat een rapport van het Economisch Technologisch Instituut - in november 1962 ver schenen - alle facetten van het Schiedamse bejaarden- vraagstuk reeds diepgaand heeft behandeld. Overigens is bij de samenstelling van dit speciale nummer wel met dankbaarheid gebruik gemaakt van de gegevens in het ETI-rapport, al zijn ze hier en daar aan de actualiteit aangepast. In dit herfstnummer van ons maandblad dus aandacht voor de bejaarde Schiedammer. In beeld, zowel als in geschrift. Voor het eerste zorgden de fotografen Anton de Haan, Hans van der Jagt en Hans Visser. Tekstbijdragen leverden Hans van der Sloot, Jeanne de Vlieger-Verbeek en Ria Wagenaar. Eindredactie en opmaak: A. Wagenaar. INHOUD: Pag. Twee pagina's cijfers 154 Het bejaardentehuis156 Oud zijn in Schiedam (1)158 De ouderdom komt met gebreken 159 Oud zijn in Schiedam (2)162 De sociale bijstand163 Oud zijn in Schiedam (3)165 Bejaardenzorg - hoe het was166 Oud zijn in Schiedam (4)171 Bezig zijn!172 Op de soos174 Kunstcentrum Schiedam 176

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamse Gemeenschap (tijdschrift) | 1965 | | pagina 8