VAN SCHIE TOT DAM VAN SCHIE TOT DAM VAN SCHIE TOT DAM VA
I
OUD ZIJN
IN SCHIEDAM
PENNING
VAN VERDIENSTE
ENKA
HUWELIJK....
195
Het blijkt dat de zogenaamde „thema
tische" nummers van ons maandblad -
waarin dus één onderwerp uitgebreid
wordt behandeld - bij de lezers zeer
aanslaan. Getuige althans de positieve
reacties, die wij mochten ontvangen
op ons meinummer, waarin Schiedam
in de oorlogsjaren het onderwerp was,
en het oktobernummer, dat over de
bejaarde Schiedammers ging. De re
dactie van dit maandblad zal ook in
de komende jaargang met twee speci
ale nummers komen. Welke de thema's
zullen zijn, is nog niet bekend.
Goede reacties dus op „Oud zijn in
Schiedam"; klachten daarentegen ook
van enkele bejaarden die hun eigen
markante koppen in het illustratieve
gedeelte misten en wel die van hun
soosgenoot ontdekten. IJdelheid is dus
niet aan leeftijd gebonden.
Dan is er verder een kort briefje van
zuster G. Burger, die vreest dat in het
artikel over ouderdom en gebreken,
enkele dingen niet geheel duidelijk zijn
overgekomen. Zij schrijft:
„Met belangstelling en grote waar
dering heb ik kennis genomen van het
oktobernummer van „De Schiedamse
Gemeenschap".
Ik vrees echter dat men uit het artikel
„Ouderdom komt soms met ge
breken", verkeerde conclusies zal trek
ken. Mag ik één en ander even recht
zetten
Ten Ie: Een heilgymnast(e) leert een
patiënt niet zo nodig lopen doch
zo m o g e I ij k.
Ten 2e.: De verlammingsverschijnselen
kunnen niet „altijd" opgeheven wor
den, maar „in sommige gevallen".
Ten 3e: Natuurlijk moet er aan een
verpleegtehuis „wel" een staf van vaste
medewerkers verbonden zijn, dus o.a.
een geriater, heilgymnast(e), wellfare-
werkster. Alleen bij grote inrichtingen
zal het volgens mij mogelijk zijn deze
mensen een „volledige dagtaak" te
geven. Voor kleinere inrichtingen zal
dit waarschijnlijk te kostbaar zijn en
zullen er dus „part-timers" moeten
komen."
Op zaterdag 6 november jl. reikte de
voorzitter van de Schiedamse Gemeen
schap, de heer E. A. Leenderts, de pen
ning van Verdienste uit aan de heer
A. Hukshorn. Dit gebeurde tijdens een
vergadering van de vereniging „Schie
damse Schooltuinen". Na 38 jaar ver
bonden te zijn geweest aan het school-
tuinwerk nam de heer Hukshorn af
scheid.
De lange lijst van aktiviteiten naast
het schooltuinwerk gedaan getui
gend van een zeer werkzaam leven
deed het bestuur van de S.G. besluiten
hem de penning van verdienste toe te
kennen. Wij willen u een uittreksel van
deze lijst niet onthouden.
De heer Hukshorn is oprichter of
mede-oprichter van: de afdeling Schie
dam van het Centraal Genootschap
van Kinder Herstellingstehuizen; van
het Schiedams Onderwijs Toneel; van
de Schiedamse Onderwijzers Muziek
vereniging en van de korfbalclub S.C.
Schiedam. Verder is hij voorzitter of
secretaris geweest van: De plaatselijke
Bioscoopcommissie (sinds 1924) en de
afd. Schiedam voor Montessori Onder
wijs.
Als natuurliefhebber zette hij zich in
voor tentoonstellingen op dit gebied
en was hij secretaris van het Comité
tot behoud van Schiedams natuur
schoon. ledereen zal beamen, dat
iemand die naast zijn gewone dagelijkse
bezigheden (40 jaar bij het onderwijs
in Schiedam) zo veel werk voor zijn
medemensen heeft verzet, de penning
van Verdienste zeker toekomt.
Zijn er nog Schiedammers, die Enka
goed hebben gekend? Deze vraag
stelde onze medewerker A. van der
Poest Clement aan het eind van het
artikel, dat hij in ons september
nummer schreef en waarin hij de figuur
van mejuffrouw Anke van der Vlies
(Enka) belichtte. We kregen onmiddel
lijk een reactie van de heer B. Kerssen,
voorzitter van de Algemene Bond van
Bejaarden.
Hij schrijft: „Ik heb Enka (toen nog
Anke) als schooljuffrouw gekend, na
melijk op de school met de Bijbel op
de Broersvest. Naast de wagenmakerij
van Jordaans was een nauwe gang en
daarachter was een school met vier
leslokalen. Wat kon zij woedend wor
den als wij niet goed geluisterd hadden!
Op twaalfjarige leeftijd ging ik van
school en op achttienjarige leeftijd was
zij mijn partijgenote in de toenmalige
S.D.A.P. Voor sommige vooraanstaan
de partijgenoten was zij inderdaad een
bliksems wijf, maar ik jong broekje
in de partij vond haar een achtens
waardige vrouw.
Zij woonde op de Oostsingel. Vaak ben
ik bij haar thuis geweest en het gesprek
ging uiteraard over de partij. En nu op
76-jarige leeftijd las ik met genoegen
uw artikel over Enka. Ik zag haar foto
en in gedachten zat ik weer bij haar in
de klas, zag haar weer als een vurige
en strijdbare partijgenote."
„Een fijne achtenswaardige vrouw", zo
besluit de heer Kerssen.
Op 28 oktober jl. trad Frits Renirie in
het huwelijk met mej. Coby van der
Endt. Over het algemeen wordt in deze
rubriek nooit veel aandacht aan
huwelijken besteed. Als oorzaak hier
van zou men kunnen noemen, dat men
sen die wat met de S.G. van doen heb
ben of allang getrouwd zijn of geen
tijd hebben om aan een huwelijk te
denken.
Gelukkig heeft Frits Renirie ondanks
zijn druk bezet leven de vrouw van
zijn hart weten te veroveren. Wij willen
u een overzicht van zijn activiteiten
geven: jarenlang was hij medewerker
van de R.K. Instuif, van de Vespa Club,
van de Schiedamse Jeugdraad (o.a. als
sekretaris), van de Commissie Cultu
reel Jeugdpaspoort (als penningmees
ter) en van het Comité Eurobal. In
deze rubriek wordt zo'n opsomming
meestal alleen gegeven als er een pen
ning van verdienste wordt uitgereikt.
Veertien dagen later, op 11 november,
trad nog iemand in het huwelijk, die
zich voor de ontspanning van de jeug
dige Schiedamsen verdienstelijk maakt
nl. Fred Samwell, de voorzitter van
het Eurobal Comité, die met mej. Ans
van Loopik in het huwelijksbootje
stapte. Op het gevaar af vanaf nu voor
society-kolom aangezien te worden,
geeft de rubriek van Schie tot Dam
u dit nieuws ook maar even door.
