nog wel enkele probleempjes, waar ik mijn aandacht
wel eens wil over laten gaan." Dit wil natuurlijk niet
zeggen, dat Dr. Oort geheel en al aan de wiskunde
verknocht is. Na zijn pensionering hoopt hij ook weer
tijd te krijgen om muziek te beoefenen, vooral piano.
Ook denkt hij veel meer aandacht te schenken aan een
van zijn favoriete hobby's nl. de bestudering van de
taal, de zeden en de gewoonten van het gebied Servo-
Kroatië. Ook bestaat nu de mogelijkheid om samen
met zijn echtgenote flinke reizen te maken, zonder
dat er rekening gehouden hoeft te worden met
scholen etc.
Door de wiskunde is Dr. Oort bij het onderwijs terecht
gekomen. Geen wonder dus, dat ook de school een
grote plaats in zijn leven heeft ingenomen. Het is aan
een ieder bekend, dat hij altijd een toonbeeld geweest
is van plichtsbetrachting; zijn privé-belangen maakte
hij altijd ondergeschikt aan zijn werk voor de school.
En dan de organisatorische kant van het direkteur-
schap. Lesroosters maken, personeelsbeleid, een half
afgebrande school. Allemaal dingen, waar een direk-
teur mee te maken krijgt en die hij maar even op
moet lossen.
Degenen, die Dr. Oort wat beter kenden, heeft het
dan ook niet verbaasd, dat hij op koninginnedag 1965
benoemd werd tot officier in de orde van Oranje-
Nassau. Zijn vele werk voor de Schiedamse H.B.S.
werd hierbij van officiële zijde gewaardeerd.
Een facet van het schoolleven, dat Dr. Oort na aan
het hart lag, wil ik nog belichten. Na het eindexamen
is er altijd een bijeenkomst van docenten, gecommit
teerden en geslaagde eindexaminandi, waarbij dan
de diploma's uitgereikt worden door de direkteur.
Wanneer Dr. Oort dan het woord tot je richtte, kreeg
je de indruk, dat er een vader stond te praten tot zijn
zoon. Behalve het papiertje, trachtte hij je ook een
boodschap mede te geven.
De buitenschoolse aktiviteiten genoten altijd de volle
aandacht van de direkteur. De schoolvereniging
„Onder Ons" groeide en groeide en vierde haar 60-
jarig bestaan onder het bewind van Dr. Oort. Ook
hebben schoolkampen en werkweken hun intrede ge
daan, terwijl sinds kort ook bedrijven worden ge
adopteerd om het kontakt tussen school en bedrijfs
leven te verstevigen. En zo kunnen we nog wel 10
vernieuwingen opnoemen.
Het is toch niet zo'n objectief stukje geworden, als ik
me had voorgesteld, maar, zoals ik in de inleiding
reeds gepoogd heb aan te duiden, objectief zijn is zeer
moeilijk. Het voorgaande is echt niet bedoeld een
lofzang te zijn aan de nu scheidende direkteur, maar
een en ander mocht best eens gezegd worden, temeer
daar Dr. Oort zelf het liefst met stille trom vertrokken
zou zijn.
Het afscheid van Dr. Oort wordt ongetwijfeld een
afscheid, dat een ieder nog lang bij zal blijven.
HENK TENWOLDE
223
