de Booreilanden aan lopende band 18 De Seashell 28%. Vaste boorplatformen, gewoonlijk niet verplaats baar, maken 20% uit van het totaal en tenslotte zijn er nog zg. boortenders, drijvende pontons met machines, die gebruikt worden bij vast op vier benen staande boorinstallaties. Van die 170 offshore-boor installaties werken er 100 in de Golf van Mexico. Elke nieuwe Constructie is dientengevolge nog een gebeurtenis. Op het moment dat we dit schrijven zijn de lassers van Gusto aan de kust van Senegal, ongeveer zestig mijl ten zuiden van Dakar, bezig om de laatste hand te leggen aan de poten van de lie de France. Tijdens de sleepreis naar het zuiden lag het dek nl. volge stouwd met tien meter lange secties van de vakwerk- poten en was ook het helicopterdek gedeeltelijk naar binnen geklapt om zo min mogelijk vat te geven aan de wind. Als alle secties aan de vijf poten zijn vastgelast, zullen deze een lengte hebben van elk 90 meter. Een machtige kraan zal bij het werk in actie zijn; er is enkele meters boven het dek een cirkelvormige baan om rond te rijden. Voor de lie de France vertrok hebben wij onder leiding van directeur Guus Smulders even aan boord rond gekeken en er ons over verheugd zoveel dingen van Koevorden te herkennen. Het helicopterdek echter is ontegenzeggelijk nieuw: daar strijken misschien nu al dagelijks de 6000 kg wegende postduiven neer, die de verbinding met de vaste wal onderhouden. En anders dan bij die boringen in Drente is natuurlijk ook de machinekamer, die er uitziet als de wijde blinkende ruimte voor de generatoren in een krachtstation. Maar de barium voor de dikspoeling is er; het cement voor de verankering van de buizen ligt opgeslagen in een aparte ruimte. Er zijn silo's om een en ander te mengenook om de weer omhoogkomende dikspoeling op te vangen en van stenen te ontdoen, zodat de zware brij andermaal kan worden gebruikt. Ach nee, er is toch eigenlijk niet zo heel veel zo vertrouwd en een voudig als bij de boorapparatuur in het Drentse land. Er is een kleine controlekamer bv. met een dashboard vol lampjes en knoppen, waar één man het op en neer gaan van de vijf poten regelt. Dat gaat hydraulisch in zijn werk. indien u dat wat zegt. Er staan ergens ook duizenden pk ontwikkelende machines opgesteld, die de boorapparatuur in beweging moeten brengen. Het is een wonder hoe in een zo betrekkelijk kleine ruimte het vijfhoekige eiland is 55.24 m lang en 53.50 m breed alles zo efficiënt kan worden onder gebracht. Te beginnen met de 54 opvarenden, die hier even geriefelijk huizen als op een passagiersschip. Maar ook de boortoren en het boormateriaal en al de overige apparatuur. Alles tot de laatste spijker goed doordacht. Weet u wat zo'n booreenheid voor dertig dagen peu teren in de zeebodem nodig heeft: 230 ton pijpen, 584 ton vloeibare spoeling, 90 ton droge bariet, 476 ton dieselolie, 3 ton smeerolie, 50 ton drinkwater, 150 ton van allerlei boormateriaal en 77 ton ruwe olie. In de opslagruimten van de Seashell liggen 4000 zakken klei, 3000 zakken bariet, 1000 zakken bentonine en 1200 zakken cement. Drijvende booreilanden, zoals de constructie, die bij Wilton wordt voltooid, en zes putten moet kunnen bo ren zonder te worden verhaald, moeten uiteraard minstens evenveel aan boord hebben. De top van de boortoren komt 94^ meter boven de onderkant van de constructie uit. Om ook in schommelend water te kunnen boren, wordt dit eiland straks door acht ankers, twee op elke hoek en elk 15 ton zwaar, op zijn plaats gehouden. Een op afstand bediend ballast- systeem zorgt dan voor de horizontale stand van het platform. Ook hier zijn 52 man aan boord, die straks, ver van de werf in Schiedam, waar men thans het booreiland maakt, verbeten zullen speuren naar de schatten, die in de aardkorst verborgen zijn.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamse Gemeenschap (tijdschrift) | 1966 | | pagina 18