WILTONS
REUZEDOK
SNELLE AANPASSING
AANWINST VOOR SCHIEDAM
116
Vergeet niet, dat het goedkoopste dok toch altijd
nog een vijftien miljoen kost. Dan loont het de moeite
alle mogelijkheden van te voren volledig uit te zoeken.
Het kost meer in het begin, maar je verdient het
later drie- tot vierdubbel terug..."
Een der directeuren van de N.V. Dok- en Werf Maat
schappij Wilton Fijenoord, de heer Ir. C. H. Meeuwisse,
legde bij de opening van het nieuwe dok de nadruk
op de enorme schaalvergroting, die zich de laatste
tien jaar op dit gebied heeft voorgedaan. In de periode
tussen 1945 en 1950 was eeö tanker van 17.000 ton
bepaald nog een groot schip, maar nu in 1966 zijn
er al ettelijke schepen in de vaart met een draag
vermogen tussen 100.000 en 150.000 ton. De vooruit
zichten zijn een stijgende groei: er zullen binnen
afzienbare tijd tientallen tankers van stapel lopen,
die meer dan 150.000 ton meten, ja er zijn er in aan
bouw van 300.000 ton.
Daarom heeft Wilton Fijenoord 51 miljoen gulden
uitgegeven voor een reparatiedok, geschikt voor
schepen tot 150.000 ton en reeds is te kennen gegeven,
dat men voor een nog groter dok omziet naar een
terrein in Europoort. Het is van betekenis, dat
reparatie aan zulk schip in zo kort mogelijke tijd
gebeurt, want de zg. „idle days" kosten voor 150.000
tonners ongeveer 30.000 gld. per dag. Een dok van
deze afmetingen moet, ook al om deze reden, snel
hanteerbaar zijn: Dok 8 loopt dan ook in één uur
tijds vol. De dokdeuren kunnen in 12 minuten worden
geopend of gesloten. De drie grote pompen ver
werken 25.000 m3 water per uur elk.
De schaalvergroting, aldus Ir. Meeuwisse, eist een
snelle aanpassing van de mens. In de eerste plaats
van de ontwerpers, van de directie om ver genoeg
in de toekomst te schouwen, maar ook van de een
voudige werkkrachten, die steeds groter objecten
te hanteren krijgen. Men werkt in het bedrijf nu met
verdubbelde lengte en verdubbelde dikte van de
huidplaten. Men praat nu gemakkelijk over 40 mm
plaat i.p.v. 8 of 10 mm en alles past zich aan. Het
zijn dezelfde mensen, die het doen, zij het dat de
middelen veranderen. ,,U verbaast zich vandaag
niet meer over een dok van vijftig miljoen," aldus
Ir. Meeuwisse, „maar 50 miljoen is anderhalf maal
het eigen kapitaal en we hebben het grotendeels
uit eigen beurs betaald. We moeten het allemaal
met eigen handen doen en dat geeft spanningen en
moeite. Wij gaan, zo menen wij, met onze tijd mee.
We konden tijdens de uitvoering door de invaart-
opening wat wijder te maken, het dok zonder de
hoofdafmetingen te wijzigen, geschikt maken voor
schepen tot 150.000 ton draagvermogen, in plaats
van de oorspronkelijk nagestreefde 130.000 ton. We
zeiden: denk erom maak het dok zo groot mogelijk.
Nu is het dok geopend en nu zeggen we: gelukkig,
dat we althans dit nog hebben...".
Een nieuwe „trend" in de scheepsbouw is ook het
hanteren van heel omvangrijke constructiedelen,
pre-fab neuzen of achterstevens, die aan de wal
gemaakt worden, soms terwijl het te repareren schip
nog naar de reparatiewerf onderweg is. Maar voor
die soms meer dan 100 ton wegende scheepssecties
heeft men enorme kranen nodig. De schaalvergroting
spreekt tot de verbeelding als men de kranen van de
eerste naoorlogse jaren vergelijkt met die van thans.
Na de oorlog gebruikte men bij Wilton vijf- en tientons
kranen. Het nieuwe dok heeft een brugkraan met
twee takels van elk 100 ton, dus met 200 ton hefver
mogen in totaal. Het ding staat op enorm hoge poten
om het contact met scheepsmasten te vermijden.
Onderaan de ligger van deze brugkraan is er nog
een verrijdbare zwenkkraan met een hefvermogen
van 15 ton. Langs de lengtezijden van het dok zijn
er ook nog kleinere kranen, rijdend op rails binnen
de baan van de vijftig meter hoge poten van de brug
kraan.
Het zal u interesseren te vernemen, welke aanwinst
Schiedam voor de vijftigmiljoen van Wilton Fijenoord
heeft gekregen en daarom willen wij u wat cijfers
laten horen. De dokvloer bestaat uit een laag van
zes meter beton, waarvan 52.500 m3 onder water
gestort is en de rest een laag van drie meter
dikte uit gewapend en aan de heipalen verankerd