BENELUX
TUNNEL
IN BEDRIJF
i
62
worden gerealiseerd in vier jaar, uitgaande
van de bouw volgens de zinkmethode. De
aansluitende wegen, had het Rijk gezegd,
zullen eveneens in dat jaar gereed zijn. In
1961 kan dan met de bouw worden begon
nen.
Maar in 1961 is er nog steeds geen be
gin gemaakt. Zelfs de financiële kant van
de zaak is nog niet helemaal rond. Het
wordt bekend dat de aansluitende wegen
lang niet klaar zullen zijn in 1965. De aan
vangsdatum in 1961 dreigt in gevaar te ko
men. De bouw kan worden uitgesteld tot
1962, 1963 en als dat nog te vroeg is 1964.
Op het eind van heizelfde jaar, op 27 no
vember 1961 wordt toch de knoop doorge
hakt. Ondanks het uitblijven van de aanslui
tende wegen op de zuidelijke oever wordt
de NV, die het werk zal moeten laten
uitvoeren, opgericht. President-commissaris
wordt mr. J. Heusdens, burgemeester van
Vlaardingen.
De NV laat er geen gras over groeien.
Als alle formaliteiten zijn vervuld gaat on
middellijk de eerste spade de grond in. Een
tijdlang werd er stil gewerkt. Onopvallend
haast. Er werd gegraven, gebaggerd, gestort
en geheid, zonder dat iemand er eigenlijk
erg in had. Dat was ook precies wat de tun
nelbouwers wilden. Geen publiciteit. Geen
stagnatie. Men had maar vier en een half
jaar om de tunnel klaar te krijgen. Vier en
een half jaar voor alle werkzaamheden. Er
moest keihard worden gewerkt. Alleen de
technici, die zich in groten getale aanmeld
den als toeschouwers bij de werkzaamhe
den, werden daarom met open armen ont
vangen.
Met de officiële ingebruikstelling door
H. M. de Koningin was het heel wat anders.
Toen mocht er publiciteit gemaakt worden,
zo veel men maar wilde.
Voor de tunnelbouwers was de „Benelux"
toen al lang klaar. Eigenlijk al vanaf het
moment, dat de laatste dichting was aange
bracht en de snelweg onder de Waterweg
een feit was geworden. De rest was een zaak
van afwerking. Hoogst noodzakelijk welis
waar, maar toch niet meer dan dat. De tun
nel bestond al.
De laatste dagen in de tunnel
