BENELUX
TUNNEL
IN BEDRIJF
64
komt uit het verkeer. Dat werkt lange
wachttijden in de hand. Verkorting daarvan
kan dan alleen maar worden bewerkstelligd
als het wegverkeer boven de lasten die het
al moet opbrengen zijn tijdwinst door die
kunstwerken gaat betalen. Dit betekent
niet", zegt hij, „dat de weggebruiker alles
zou moeten betalen. Geen tolheffing voor
de Rijkswegen, grote verkeerspleinen en
kunstwerken die volgens het prioriteiten
schema van het Rijk zijn gebouwd. Wel
voor kunstwerken die vooruitlopend op de
wachtlijst zijn gebouwd".
Hij noemt voorbeelden: de Beneluxtun-
nel, de brug over de Oosterschelde en de
kunstwerken die in aansluiting op de Bene-
luxtunnel zullen worden gebouwd. Plannen,
die stuk voor stuk in 's Rijks achterhoofd
hebben gezeten, maar voorlopig onuitvoer
baar waren wegens een tekort aan geld.
Die tolheffing heeft ook nog andere
voordelen volgens de heer Donkers. „Tol
heffing", zegt hij, „geeft ruimte voor inves
teringen en investeringen maken een bredere
financiële basis mogelijk. Het Rijk, dat zich
Het resultaat van jaren studie: maximale lichtgeleiding
De zonwerende roosters
geplaatst ziet voor grote uitgaven door het
hele land heen moet uiterst zuinig zijn waar
het gaat om de uitgaven voor één kunst
werk. In negen van de tien gevallen bete
kent dit een soberder uitvoering dan wan
neer dat kunstwerk betaald zou worden uit
tolheffing. Dit houdt niet in dat een tunnel
die door het Rijk zou zijn gebouwd, is uit
gerust met onvoldoende technische voorzie
ningen, maar wel, dat het uiterste minimum
is aangehouden".
Bij de Beneluxtunnel is dit duidelijk niet
het geval. Zowel de tunnel zelf als de tech
nische apparatuur zijn samenvoegingen van
maxima. Bij het ontwerp is ernaar gestreefd
de verkeersgeleiding in en naar de tunnel zo
soepel mogelijk te maken, toekomstige sto
rende factoren al van te voren zoveel mo
gelijk uit te schakelen en de bediening toch
zo eenvoudig mogelijk te maken.
Het resultaat daarvan is een éénmanstun-
nel. Volkomen automatisch met een volko
men gecentraliseerde controle via televisie
en radarsystemen.
Eén man is voldoende om de hele tun
nel te bedienen. In de controlekamer heeft
hij via een televisiecircuit uitzicht over
het hele tunneltracé. Het radarcircuit meet
de verkeersintensiteit, het schakelbord voor
hem geeft aan hoe de verkeersstroom door
de tunnel wordt geleid en welke maatregel
hij kan nemen als er stagnatie op zou tre
den. In zijn hand ligt ook de regeling van
de belichting in de tunnel, voor zover deze
niet wordt bepaald door de zoncellen op
het dak van de ventilatiegebouwen. Deze
methode is in de Beneluxtunnel zo ver ge
perfectioneerd dat bij verschillend licht aan
de noord- en zuidkant (bij een onweersbui
bijvoorbeeld) de verlichting aan de beide
uiteinden van de tunnel onafhankelijk van
elkaar worden gedimd en versterkt.
Eveneens vanuit de controlekamer wordt
de tunnel schoongemaakt doordat een in
stallatie in werking kan worden gesteld die
door buizen een zeepoplossing op de wan
den spuit.
