lm
WIEGMAN
0
VJ
156
Zoals Wiegman tijdens het verhaal
namen en feiten rondom S 45 in de
/.in schieten, zo komen er tussendoor
ook nog plotseling hoogtepunten bo
vendrijven uit zijn carrière als schilder
én zijn werk voor het op de met
schilderen verdiende boterham toch
ook nodige beleg, als decorateur.
Een herinnering bijvoorbeeld aan
het Schicdanise evenement Polyantha
waarvoor het Sterrebos aangekleed en
aangekleurd werd: toen het werk klaar
was kwam de oorlog. Polyantha werd
een wildernis
Van Schiedam is hij door de jaren
heen gaan houden. En dan vooral van
het oude Schiedam. „Wat ze nu weg
breken, daar zullen ze over een jaar
of twintig om zitten te gillen. Een
stad moet zo gebouwd zijn dat je
zegt: ik loop er met liefde doorheen.
Dat krijg je niet met die nuchtere
vierkante blokken. Trouwens, met de
nieuwe burgemeester gaat het beter.
Hij krijgt er ook meer oog voor."
Theo Wiegman kan, zegt hij, onder
de indruk raken van wat hij om zich
heen ziet in een stad als Schiedam.
„Als ik daar bij liet Hoofd kom, die
kranen, die schepen. Wat je daar
ondergaat zou je ook in een nieuwe
stad moeten kunnen voelen. Maar
zoiets maken, dat kunnen alleen de
Italianen. Die bouwkunst, geweldig.
De stadsplanners hier niet, o nee."
Wiegman heeft jarenlang geschil
derd wat hij zag. Hij zette straatjes op
het papier, bloeiende cacteeën op het
doek. De onrust over de nieuwe vor
men broeide echter ook in zijn bin
nenste. Hij vond de weg naar voor
stellingen die hem met die onnist van
binnen tóch konden bevredigen, en
als vanzelf verdween de voorstelling.
„Het abstracte, daar voel ik me in
thuis. Vijftien jaar ben ik nu bezig
met de monotype. Als ik die klcurer
afweeg, dan doet dat me goed."
Hoe doet Wiegman dat precies,
zo'n monotype?
„Je kan het op verschillende ma
nieren doen. Ik neem een marmeren
plaat, waar ik de drukinkt op werk,
en ik dmk af op ivoorkarton. Die
drukinkt, een verdunning met olie, als
je die kleuren tegen elkaar zet wordt
het mooi ruimtelijk, er komt een
dimensie in. Drie lagen soms over
elkaar. Vind je ze mooi?"
Zijn blik dwaalt af. „Ik ben weer
met heel nieuw werk bezig. Ja, ik heb
nog plannen genoeg. Je moet nooit
tevreden zijn met jezelf. En eh, je
komt altijd een leven te kort."
HARRY KUIPER
i