29
hij genoot ervan. Tenvolle. Ik heb er
nog spijt van, dat ik vorige zomer
niet in de gelegenheid was hem onze
mooie heemtuin te laten zien. Hij zou
er kinderlijk van genoten hebben.
Lid van de Bestuursraad van de
Schiedamse Gemeenschap vanaf het
prille begin en later lid van het da
gelijks bestuur.
Voor de oorlog al een vechter voor
een eigen cultureel leven in onze stad.
Ook toen al meende een wethouder,
dat men maar naar Rotterdam moest
gaan om toneel te zien. Zijn ant
woord: „Ja, u met uw auto kunt
gaan, maar de gewone man kan dat
niet". En Heyboer zwoegde voort!
In 1934 mede-oprichter, stimulator
en tenslotte de bezielende voorzitter
van de Schiedamse Kunstkring,
die aanvankelijk moest werken met
wachtlijsten van nieuwe leden. Op
vergaderingen van de Schiedamse Ge
meenschap een aandachtig luisteraar
en meedenker met juist op tijd een
wijs woord en soms felle verdediging
van eigen standpunt.
De eerste, die met twee anderen de
erepenning van de Schiedamse Ge
meenschap ten deel viel op 17 decem
ber 1952.
Het paard Pegasus is ons nu voor
goed ontsprongen!
Samenzijn met Heyboer betekende
voor mij veelal weinig spreken en
veel, veel, luisteren. Wat kon die man
vertellen!
Over zijn Zeeland en zijn jeugd op
Schouwen.
Over zijn werk op school, zijn
C.A.B.-pupillen en de autodagtochten.
Over korfbalsport en Kunstkring,
de natuur en zijn vakanties.
Over zijn belevenissen als blok
hoofd en evacuatiecommissaris tijdens
de oorlog.
Over de overstromingsramp in
Zeeland, overwaar is het einde?
Het einde is er. Nu.
Het einde aan een zeer werkzaam,
lang en vruchtbaar leven in dienst van
medemens en gemeenschap.
Wat een milde goedheid achter dat
masker van stugheid.
K. J. Heyboer, een man als een
dukdalf, onverzettelijk.
Hoeveel hulpbehoevenden, kinde
ren zowel als volwassenen, hebben
met groot vertrouwen hun scheepje
aan deze dukdalf gemeerd?
Zijn naam leeft voort in het K. J.
Heyboer-fonds.
En zijn gedachtenis bij de velen,
velen, die hem leerden kennen en
waarderen.
Wij spreken zoveel over mede-men
selijkheid: hij was en blijve voor ons
allen een voorbeeld.
Geen woorden meer nude rest
is stilte.
P. GROENENDAAL
